VEDA
Bir beyaz bulut geldi, sessizce alıp gitti,
Yarım kalan yıllarım, haber vermeden bitti,
*
Giden gölgen olmalı, umut hayale daldı,
Günler "unut" dedikçe, adın aklımda kaldı.
*
"Sessiz Gemi" yol alır, "Makber" hep seni söyler,
Sen yoksun ya yanımda, ıssız şehirler, köyler.
*
"Gidenler dönmez" derler, el salladın, avuttun,
Son sözün yarım kaldı, dönmeyi mi unuttun
*
Yollar özlene gider, bitmez oldu bu hasret,
Sen, ey perişan halim, biraz dayan, az sabret.
*
Gözyaşım dindirseydi ruhumdaki acıyı,
Teselliler bitirmez bu dermansız sancıyı.
*
Bendeki anılarda tek isteğim "dün" olsun,
Yarınım yetim kaldı, günümün rengi solsun.
*
Ömür, pamuk ipliği; zaman, ince bir çizgi,
Günüm, matem olsa da bitmeyecek bu sevgi.
*
Ellerimi tutarsın, rüyasın bile demem,
Bitmesin diye inan, uyanmayı istemem.
*
En parlak yıldız sensin, yalnız sana bakarım,
Döneceğin gün için "gel" diye mum yakarım.
*
"Bir haber var mı?" diye rüzgara soracağım,
Kapımın her sesini hep hayra yoracağım.
*
“Veda” ettin baharda, bu “vefa” bitmeyecek,
Sabır sonsuz olsa da yüreğim yetmeyecek.
*
Hayat, tatlı bir yalan; ölüm acı bir gerçek,
Bilen varsa söylesin, yokluk nasıl bitecek.
*
Belki dönersin diye günüme yıl eklerim,
Sözün bittiği yerde, ben hep seni beklerim.
Bursa, 20. 01. 2020