Gece uzun karanlık rüzgârın sesi dingin
Her gecenin sabahı mutlaka var diyorlar
Bitsin artık gözlerim bitsin uykuyla cengin
Kabuk tutmaz yaranı ağu'yla sar diyorlar
..
Boğazım düğüm düğüm kesiliyor nefesim
Onca kalabalıkta hem öksüzüm hem yetim
Sessizce boşluklara çarpıyorken vah sesim
Gölge olup arkama saklanıyor suretim
..
Bir taziye evine dönmüş benliğim ruhum
Tanıdık tüm hüzünler ard arda safa durmuş
Selası okunmadan nasıl olunur merhum
Kurşun olunca kalem tam on ikiden vurmuş
..
Küstü yüzüm aynaya kalmadı dirhem heves
Hüzne müptela özüm sözüm feryad figan ah
Zamansız gitmeler de es rüzgâr delice es
Başıboş düşünceler beynimde döner semâh
..
Bak yine güneş söndü ufukta oldu akşam
Güneşli her sabaha öderken diyetimi
Su gibi avucumdan akıp giderken yaşam
Göç eden gecelerde buldum hürriyetimi