Sadr'a Düşen Dörtlükler.. (şiir)

Mertek

Ağlarım kendimce arada biraz
Yaş döker dokunur ıslanırım az
Gülün az buyurdu çok ağla vaaz
Üstümde ibreti mezar ve mertek
Nihayet epeyce tefekkür gerek

Rüya

Bu gün var olanlar paralananlar
Mertekler binince varlığı anlar
Ölümsüzlük nerde hangi alemde
Mizân, kazananlar ve aldananlar

Kaybeder

Ahlakı kaybeden ar'ı kaybeder
Sevgiyi kaybeden yâr'ı kaybeder
Nifak fısk fücur yalan kin zulmet
Gayya deresinde var'ı kaybeder

Şişek

Eşekten adam olmaz
Adamlar eşek olur
Bir de davarlar var ki
Süt vermez şişek olur

Yazmam

Anamın gözyaşı bendeki yara
Tapınan körlere kızmam artık ben
Muhabbet pazarda ahlak beşpara
Tepinen körlere yazmam artık ben

Cuma

Vuslat secde aşk şölen
Cuma bir tatlı hüzün
Takvimine gölgelen
Nurla öpüşsün yüzün

Gelmesin

Dost nerede akraba kim sen nesin
Sus micingirt seyredenler gülmesin
Alın gidin birkaç şâir sessizce
Düzenbazlar mezarıma gelmesin

Allah'ım

Şuur dağlarının atları doru
Ahlâk ve âşk gerek kirsiz dupduru
Neden dağınıklık kahreden soru
Allah'ım ümmeti toparla koru

Tebessümler

Cumanın bahçesinde muhabbete dem verip
İnşirâh soluklattı mesâiye beş kala
Ne desem ben bilmem ki tevazuuyla yön verip
Tebessümler yeşertti Ağabey Fikri Pala

O Gün

Heybende alın terim
Ve tükenmişliklerim
Hasat harman ve mahşer
Gün o gün Allah Kerim

Dava

Yalan şöhret ihtiras
Dava deyip ağladı
Hicvedip yaza yaza
Kalem kabuk bağladı

Hiç ve Hâl

Hiçi vaaz eder başka söyler hâl
Adam cennet ister dünyaya meyyâl
Hiç ölmeyecekmiş gibi yiyen kim
Hiçbir şey değildir bizim diyen kim

Vesselam

Üç beş mısra neşe elem
Şuurla ağaran kelâm
Feryattaki muammayı
Teselli bilin vesselam

Feraset

Yalanı süsleyelim, artıralım yalanı
Yalanlar satıyoruz bayraklaşıyor haset
Kamyon kamyon müşteri çoktur pek çok alanı
Hakikat merhalesi neredesin feraset

Buğz

Hakikate hile olmaz
Maddeci de çile olmaz
Haksızlığın karşısında
Buğz bilene bela olmaz

O Gün

Karlarla yıkayıp yaslayın dağa
Köyün yamacına az olsun eğim
Öfkelerim dökülmesin toprağa
Deyyuslardan uzak merhaledeyim

Unutmayalım

Dostluk sulayalım yâr’in bağında
Sevgi büyütelim salıncağında
Husumet kin nedir edep yayalım
Toprağın altını unutmayalım

Öküz

Mermerden mezarı büyük yaptıran
Mermerin göğsüne öküz resmi çiz
Ölümün dehşetli vaktidir o ân
İkinize dön bak öküz hanginiz

Sükût

Sükûta ihânet verdiğin hasar
Kulaktan ziyade ruhu eşiyor
Zağarlanıyorsun insan bi susar
Hodgam barbarlıklar makulleşiyor

Selâm Olsun

Kalbin kadar yaran olur
Sabrın yoksa virân olur
Varmadan da varan olur
Varanlara selam olsun

‪Tükürün‬

‪Şirk kültürü makulleşti şu nette‬
‪Ruhtan kopmuş kof aydınlar siz ürün‬
‪Küfür saymam tükürmeyi elbette‬
‪Âkif dedem ne demişti; tükürün‬

Kim

Hava bozuk bulutladık niyazı
Dörtlük değil bir iç çekiş bu yazı
Harman nerde hasat kimin ne desek
Kim sıçrattı hakikatsız marazı

Diyemem

Tevbekâra cehennem
Hodgama er diyemem
Ve kutsanan putlara
Ehven-i şer diyemem

Hakikat

Yekpare yalanlar tarihe sinmez
Bir sabah boşalır inkârın hurcu
Göğü saran riyâ zembille inmez
Hakikat gerçeğin boynun borcu

İstila

Fücur kulübesi kasırlarımız
Vicdan kalınlığı nasırlarımız
Kahpe medeniyet ve istilası
Su-i zan tüfekli nesirlerimiz

Ego

Ahlâkî ünsiyet
Kalbin ehline düşür
Secdeli enâniyet
İblisliğe dönüşür.

Tek Perde

Hayat ciddi bir nefes
Oyun zorlu tek perde‬
Burçla oynaşır herkes
Akrep bekler siperde

Ahval

Kimileri vardır arıya kovan
Kimileri baldır sefer tasında
Kimileri boşa dönen yelkovan
Kimileri şeytan İns deltasında

Sapan

Şuur emperyala sapan sürüyor
Köpek anırıyor eşek ürüyor
Köpekler anırıp eşek ürer mi
Bu tür ahmak sözler beni yoruyor

Rütbe

Kulluk mertebesi rütbenin hürü
Sırat-ı müstakim kalbin huzuru
Bütün mesele de fıtrat edeptir
Sünnet-i Seniyye gözümün nuru

Kadın

Köpüren tebessüm içimde bâde
Ötenin şevkiyle ruhumu sarar
Eşsiz hazinedir lakin dünyada
Vuslatı bilmeyen eş neye yarar

Trajedi

Kadim dost teselli veya akbaba
Kalbi serinletir kimi akraba
Kimiler mebius tedavisi yok
Kini pek zehirli benzer akrebe

Kar

Kar yağar uzaktan deseler Kars’a
Kavrulur içimde yanar ne varsa
Keyfiyet yoruyor bakışlarımı
Kalbi teşebbüsler şahittir Bursa

Gökgürültüsü

Kalbim çiy tanesi ateşe esin
Dilim susa yorgan sabır örtüsü
Niçin gelmiyorsun nerelerdesin
Güzel ölümlere gökgürültüsü

Rıfk

Kalbin parıltısı şuur türküsü
Ölümsüz zarafet yüreğin süsü
Kabalıktan uzak rıfk medeniyet
Tahammüle deniz sabra gökyüzü

Maalesef

Ruhu boğup mideleri besleyip
Fâiz sağıp kovalara az dedik
İsrafları ikramlarla süsleyip
Hayratları hanemize yaz dedik

Aklet

Şu karşı mezarlık şehit şüheda
Çınarlar heybetli selviler diktir
Âlem-i berzah hem yükselen sada
Yokluğu yok eyle hiçlik biriktir

İnsaniyet

Madem iki yol var hayır ya da şer
Riya bulaştırma tertemiz dine
Mizanlar kurulup gelmeden mahşer
İnsaniyet ek samimiyetine

Muteber

İnsin alçakları şeytana yaver
Asker kaçakları askeri över
Üslup pek mustarip edip talihsiz
Budur panorama kimler muteber

Gelmesin

Ben hep menziline akan bir nehir
İhtiyar mevsimler hicran vakitler
Hamitlere taşır beni bu şehir
Ardımdan gelmesin riyakâr itler

Ahlak

İman binasının direği ahlak
Sırat-ı müstakim gereği ahlak
Ahlaksız her dava şeytana parya
Yunus Şeyh Şamil’in sarığı ahlak

Oyun

Ciddi bir imtihan tek perde oyun
Tek perde diyorum akledin duyun
Hakiki saâdet ya sonsuz azap
Ya cennet cehennem "İkra" okuyun

Dava

İstikâmettir dâvâ
Ne şöhrettir ne hevâ
Erdem tadili erkân
Hidâyet yok bedava

Kabir

Gerçek hayat kula kabirden gelir
Kabrin güzelliği sabırdan gelir
Kabri unutanın yaşayış tarzı
Yâr’a lâubâli, kibirden gelir

Allah’ım

Şuursuz şâirden yönsüz âlimden
Yalancı vâizden dinsiz ilimden
Hakikatı haykırmayan kelâmdan
Mehmet’i Mehmet’ten koru Allah’ım

Külliyen

Korklar yılan söyler
Hodgamlar nalan söyler
Gün gelir şeytanlaşır
Külliyen yalan söyler

Ben

Çoban desen olamadık
Koyun güden kavallı
"Ben" nedir ki nefse tutsak
Gayesi zevk zavallı

Münafıklar

Hâysiyet şuur sahte
Emperyalist tanıklar
Lâubâlidir âhde
Secdeli münafıklar

Mizân

Sisi yüzlü alimler
Duyun ulân zalimler
Mahşer dehşet mezâr dar
Vallâhi âhiret var

Sıdk

Sadâkat mahvoldu çarpık halesi
Söz irkiliyor en merhalesi
Ebediyet düşün yakında her ân
Ölümsüz ayrılık sevinç duygusu

Akıl

Hakikati akledip
Varmak içindir beyin
Başkasına terk edip
İzzeti kaybetmeyin

Mahrem

Yüreğine ahlâkı
Hâline edeb giydir
Mahreminle meşgul ol
Mahremiyet herşeydir

Hakikat

Bir lodos esince geçer karakış
Sabreyle şükreyle tevekkül eyle
Dünya kime kaldı kiminle gardaş
Dile hakkı söylet yahut lâl eyle

Uyan

Hodgam sloganlar yeter mi gardaş
İkra’yı bilenler yatar mı gardaş
Uyan rüyadasın akletmek bu mu
İnsan sonsuzluğu satar mı gardaş

Takva

Hucurât tevâzu, dile edeb sür
Sinsi alçaklıktır ene tekebbür
Buyurdu üstünlük üstlük takvada
Eşrefi mahlûkat lütfetti şükür

Hırs

Varlığa düşkünlük düpedüz putun
Vallahi ölüm var siz hakkı tutun
Peşin hükümlerden şeytanlık türer
Hakikat söyleyin hırsı uyutun

Olmalı

Kimi kırık bir gönül
Kiminin dünya malı
İnsanın çürümeyen
Bir âmeli olmalı

Merhâle

Paylaşmak merhâle şuur ahlaktır
Fedakârlık yapar, yaptım demezsin
Duyarsız toplumda şahsiyet yoktur
Haysiyet erdemi var edemezsin

Münafık

“Söz”den cayar ulân söyler münafık
Konuşunca “yalan” söyler münafık
“Emânet”e hıyânettir kavgası
Üç alâmet bilen söyler münafık

Ahlâk

Ahlâk şecaattir, ahlâk de sığın
Ahlâk ölçüsünde İslamsızlığın.
Ahlâk sadakattir, vefadır âhde
Ahlâk yoksa boştur imân sandığın

İsraf

Bereketin sarığıdır iktisat
Şükretmenin direğidir iktisat
Ehl-i takvâ israf ehli olamaz
Hem imanın gereğidir iktisat

Kaçınız

Ahlâk ruhu meşrebin
Ötesini geçiniz
Ahlâk yoksa yoktur din
Uzaklaşıp kaçınız

Tefekkür-i Mevt

Gelir cenazeler hep aynı yerde
Makam rütbe mansıp denk olur “er”de
Cürümler dökülür açılır perde
“Tefekkür-i mevt” mevt, bilmem ne yazsam
Mısralar içine mezar mı kazsam

Mizân

Oyun yolcu gölge mezar ve beşik
Mezardan sonrası mahşere eşik
Mahşeri dert etmez anıran eşek
Birkaç satır yazı soğuk iki taş
İnsan ölmek gerek insan arkadaş

Sonsuzluk Telâşı

Tam ölümün yaşında ben
Sonsuzluk telaşında ben
Ötesini umursamam
"Ömer haktır" peşinde ben

‪Allah'ım‬

‪Sana yakarışım sanadır âhım‬
‪Karanlığı aydınlatan Allah'ım‬
‪İnşirâh ver, sen sahibim sensin yâr‬
‪Sen vermezsen hâşâ başka kimim var‬

Münafık

Devrin düzenbazları ahret bilmez v’az eder
Atar tutar savurur büyük büyük söz eder
Ar namustan dem vurup; yârini dansöz eder
Yazacağım susarsam yazan eller kurusun
Hakikati horlayıp münafığı hazzeder

Hakikat

Ciddiyetle ve de şartsız
Hakikatin temeliyiz
Haksız baba olsa bile
İncitmeden demeliyiz

Vahdet

Ayrılıklar dört hecedir aşasın
Ne fark eder ağa çoban paşasın
Tüm renklerle tek bayrakta kucaklaş
“İnsanı yaşat ki devlet yaşasın”

Hakikat

‪Hasbi düşün hâle dayan bir ömür‬
‪Hakkı haykır duysun duyan bir ömür‬
‪Haysiyet ne buğz ne demek vecd nedir‬
‪Hakla yatıp âşkla uyan bir ömür‬

Unutma

Helâllik bilmezsen eylersin aman
Musalla taşına geldiğin zaman
Bütün debdebeler mahşerin olur
Ocağın dağılır savrulur harman

Suizan

İmân ve küfürün farkına varın
Müridi olmayın çalan çanların
Nifâk canavarı âh be kardeşim
Olma müstevlisi suizanların

Yok

Yalancının sıratı yok
Zevâl mutlak saati yok
Şöhret alır şirret satar
Secdesi var fıtratı yok

Mahşer Var

Din ahlaktır âhlak dertlenmek gerek
Riyâkar secdeler boşuna kürek
Akletmez beyinler ot dolu merek
Yürekler şefkatsiz, yürek mi yürek
İyilik kötülük hayır ve de şer
Vallâhi ölüm var, mahşer var mahşer

Bolşevik

Sokakta tefeci camide vâiz
Zekâtlar repoda fitreler fâiz
Alın teri yalan lafız bolşevik
Din imân nerede, sâhi biz neyiz

Ne Oldu

Sâmimi kardeşlik hazinedir bil
Muhafazası âşk, ‘İnsan-ı Kâmil’
"Müminler kardeştir" âh be Hucurât
Neden hep Ebrehe emre mukabil

Mizan

Din iman para oldu
Ne kaldı bir tek mizan
Yüzümüz kara oldu
Yalan riyâ sûizan

Demans

Her şeyi unuttuk ceplerden gayri
Savruluyoruz hep, seyreyle seyri
Demans'tan da dehşet hastalığımız
Şuursuzluk bastı köy bucak şehri

Gayri

Sabır kulun Hira’sıysa
Oruç sabrın yarısıysa
Herkes kardeş kıble birse
Seni uzak eyleyen ne

Ramazan

Vaktin eşiğinde âşktır yaşanan
Kutsi sonsuzluktur kalbe boşanan
Sofrasında büyük resmi düşünen
İftar sofrasına müjdeler olsun

Mütekkebir

Büyüklük kimedir haddini aşma
Üslup bilmez kulelerde dolaşma
Gösterişi sevmez ahiret yurdu
Sen seni terkedip ateşe koşma

‪Çağrı‬

‪Sonsuzluk tasası bendeki ağrı‬
‪Rahmete açılmış bu ayın bağrı‬
‪Renk soy ayırmadan sarar herkesi ‬
‪Bilal’in sadası ve büyük çağrı‬

Ramazan

Bu ay özel gözetene hürmet var
Bağışlanma kalpte yanma rahmet var
İbadetler itaatler ikrâmlar
Kurtuluş var bereket var hikmet var

Hakikat

Madem ki insansın er olacaksın
Öksüz sofralara ter olacaksın
Bir'e kulluk edip hür olacaksın
Büyük kavgalarda hakkı haykırıp
Salâ ertesinde var olacaksın

Ezgi

Türkü değil her ezgi toprak kokan söz lazım
Dere boylarında su sevdalara dökülen
Köklerinde mananın telindeki öz lazım
Tevhitle süslenerek gönderlere çekilen

Mühlet

Zincirlenmiş iblisler, ins şeytanlar ürüyor
Sağır kör ve dilsizler; vicdan nere yürüyor
Konforun uşakları, rahatın bekçileri
Buğz bilmez suskunluğu mühlet veren görüyor

O’na

Ne bir mertek kalır ne geriye han
Her bir şey geçici her bir şey yalan
Sen O’na sığın git yalnızca O’na
O’na âşkın göster O’na sevdalan

Edebiyat

Şunsuz ütopyalar çağıltısında
Şairler mangası sızar geceye
Bu mu edebiyat hadi be sende
Mısra şapırdatır üstsüz geceye

Tek

Her şey nasip işi rıza gayedir
İrşâd güzel ahlâk vefa hayâdır
Takva mükemmellik dosdoğru yaşam
Tek perdelik oyun tek hikâyedir

Dosdoğru

Hakikat müminin vicdan sesidir
Sekînet kelâmın ferâcesidir
Sabır "dosdoğru" şey sarsılmaz silah
Tevekkül imanın derecesidir

Emperyal

Düzen hodgam emperyal
Ne hâk bildik ne de âh
Kadı sağır vâiz lâl
Cennet tamam maşallah

Ne Kadar

Ahlâkî mevt dini dar
Muâmelât kini var
Ey nefsini beyenen
Hırs leğeni ne kadar

Dalkavuk

Körlükler sarmaş dolaş kulağından kör
Gövdeleri kemiksiz dilsiz ve nankör
Adam yüreği çerçöp fikirsiz beyan
Dalkavukluk sakallı şirk aratmayan

Nefs

Tutsun hırs celladı orucu tutsun
Taşı var riyânın her köşesinde
Kokuşmuş lügatla nefsi büyütsün
Gayya kuyruğunda şirk şişesinde

Mizân

Buğz pahalı gözde nem
Mizân gelecek bir gün
Allah bilir v’az etmem
Herkes ölecek bir gün

Kalemim

İsmim Ömer mâdem adalet payım
Besmeleyle başlar serde başlangıç
Haysiyet ve şiir ok ile yayım
Ruhum hep müsellâh ben hep serdengeç

Elveda

Buluştuk hasretle onbir ay koştuk
Minare minberle secdeyle hoştuk
Elveda nidası hasret kalbinde
İşte geldin geçtin bir ay görüştük

Allah'ım

Yâ rab nasip eyle tezden şehâdet
N'olur beni boş ahtlara bırakma
Kindarlardan gayri eyle imdat et
İfsat ehli bedbahtlara bırakma

Taşlıyorum

Egoizm dudağında ağızlık
Diyemem ki her eşeğe damızlık
Çüş diyorum hoşt damgası taşıyor
Taşlı yorum yobazlıksa yobazlık

Kemikli

Hür fikrin koşucusu samimiyetinde din
Vefakâr hakikatte dosttur Ertuğrul Muhsin
Kardeşlikte fıtrâtı, fıtrat ile el ele
Rüyaları Sivas'ta ruhu hep Çanakkale

Helâl

İster hamal ister vali
Dünya malı dünya malı
Helâl kıymettar ve mühim
Alın teri çok pahalı

Namaz

Tefekkür yakarış amandır namaz
Aşka bahşedilen zamandır namaz
İmtisal bereket yâr’la hasbıhâl
Kulluğa hicrettir imândır namaz

Düşünceler

Hakikat çeşnisi ruhumdaki yük
Istırap dokunur hüznümden büyük
Düşüm pek ihtiyar hayaller zakir
Yordu düşünceler yorgun yürüdük

Gıybet

Varla yok arasında kayıyor zemin
Bu günlere erdirdi rabbelalemin
Şu şöyleydi diyemem dile zulüm var
Ölü eti yiyemem mâdem ölüm var

T/uzak

Hüznü eksik etme gamdan uzak dur
Temeli ter kokmaz damdan uzak dur
Kıstasız gayesiz yürüyen adam
Şan şeref şöhretten namdan uzak dur

Cemil Meriç

İmânı kâmil hem kalemi hürdü
Dava diyenlerin birçoğu hariç
Fazilet nakşedip ahlak götürdü
Müteffekkir deha o Cemil Meriç

Kıstas

Önce ahlâk gerek sonra başarı
Ahlâk her mecliste çok hükmündedir
Ölçü ve hakikat beşerin varı
Kıstasız tüm varlar yok hükmündedir

En

Putların râb diye karşılandığı
Bir acayip çarpık günlere kaldık
Şöhrete boyandı irfân sandığı
Zilletten aşağı "en"lere kaldık

?

İmgeler imtisal imlalar yarım
Mısralar ürkütür vakti sayarım
Varlık yokluk hesap mizan kurallar
Bilmem ki ne zaman nokta koyarım

Kim Bilir

Eskimez mi sandın yaşadığın han
Mermer parıldatır ismini yazan
Kemikler çürüyüp gelmeden mizân
Koşup iki büklüm dur kendine gel
Ensende şu anda belki de ecel

Kuru Çiçekler

Selvi bakadurur süzer bulutlar
Gözyaşı dökmeyin bende zaten var
İbriği bırakıp geçin sağıma
Kuru çiçekler dikin toprağıma

Hakikat

Hak ve batıl açık duru ve nettir
Hakikatsız tarafkirlik cinnettir
Kime zakkum cehennemin yemeği
Hakikatin meyveleri cennettir

Ey Ahmak

Hükümranlık kimleri şad eyledi
Şan ve şöhret kimi abad eyledi
Hakikatin sadasıydı adl Ömer
Dost ağladı düşmanlar yâd eyledi

Arafattan

Arafattan geldik kavruk serinde
Adem dedemlerin tevbe yerinde
Kefenli milyonlar garip gönüller
Ağlaştık mahşerin âşk minderinde

Maalesef

Yalan makinası oldu ise dil
Alnında seccade olsa da sefil
İslam istikamet ahlaktır ahlâk
Ne desen anlamaz böğürür rezil

Nasip

Önce gayret gerek sonra tevekkül
Takdirine yaslan huzura çekil
Her şey tedbir madem peki sen nesin
“Kısmete razı ol rahat edesin”

Sessizce

Kabe yanağımdan öpüyorken tam
Cuma namazına hizâyım dedim
Utangaç yakarış körpe niyâzla
Sessizce bir dörtlük yazayım dedim

Ağustos Cuma- Kabe

Satamam

Kindar yüzler tuzağına düştüm tam
Dava büyük ruhum yorgun gün tamam
Susuyorum tevekkül ben ve sabır
Hakikattir adım benim, satamam

Affet

Dâvâ olmuş günah gaflet
Koşturanlar atlı gibi
Huzurum mevt yâ Rab Affet
Yaşıyorum mutlu gibi

Kalem

Madem ki yolcusun eyle hazırlık
Gücün barzununda kirletme yüzün
Beklenen mahşeri etme pazarlık
Kalemin hâk yazsın gece gündüzün

Eyledik

Mantık diyen sırtımızdan hançerler
Ölü toprağından azık eyledik
Kerâmet ehliymiş Mahmut Tuncerler
İns’in irfanına yazık eyledik

Kendime

Fıtratım adımda saklıdır hürüm
Hüznün lehçesinde sessiz yürürüm
Taştan kaldırımlar gibi ıssızım
Kendimi görürüm kendime körüm

Duyun

Oyun içinde oyun
İzâh gerekmez tek tek
Duyun deyyuslar duyun
Tüm putlar geberecek

O Gün

Kefen gelir tabut öper er derler
"Adalet-i mahza"ya Ömer derler
Hak namına engizisyon yapana
Musibet der felâket der şer derler

Gülümseyişler

Josef ruhumu oydu
El uzattı terime
Kanattı nefret koydu
Gülümseyişlerime

Üslup

Kinden ve öfkeden beslenmez şâir
Vicdanın sadası sarsılmaz öğüt
Yanlışlara alkış övgü vesair
Üslup izzet giyer akletse şayet

Yalan

Çok konuşan ifsat eder
Ahlâk sözün kısasıdır
Rezil rüsvay hasat eder
Yalan zulmün esasıdır

Şefkat

Şefkat olmayanın hak neyi var ki
Vahşi hayvanda yok şefkatin terki
Merhametsizliğe etmeyin meyil
Meyleden insan mı hayvan da değil

Kıyl-ü kâl

Gözyaşları sahte vicdanları lâl
Avurtlar upuzun diller kıyl-ü kâl
Hüznü kucaklayıp geçmek isterdim
Ruhsuz gümbürtüden kaçmak isterdim

Dünyaperest

Hep ben hep ben hep ben diyen
Din ile dünyayı yiyen
İbni Asakir'den beyan
İnsanlığın kötüsüdür

Hakikatsız

Putçular zenginleşti küfür eken filimler
Tasmalandı züppeler kula kulluk talimler
Her taraf Şaron ya hu, fason fason hıyânet
Hakikati çifteler hakikatsız z/alimler

Cerbezedar

İblise sermaye sende dindarlık
İşin nifak fücur ve hilekârlık
Cerbezedar kezzâb yaz hınçlarımı
Sabırla biledim kılıçlarımı

Görmek

Nehir gibi çağla gürlesin göze
Körler ülkesinde gör katma söze
Görüp düşünmektir belki gözyaşı
Görmek mukaddestir herşeyin başı

Hicivler

Mana gerek her satır
Hicivler taş sopadır
İmgeleri tart sına
Çomarın kafasına

Hakikat

Tarafgirlik güçse bela getirir
Büyük afetleri dile getirir
Yapma zâyî etme hakkı kardeşim
Hakikati batıl hâle getirir

Mikyas

Kıyasa gerek yok Kur’an ispat hem
Yol odur önder o Resul-i Ekrem
Gayrisi hüsrandır aklet oku duy
Dön fıtrata gel akla mikyas koy

İnsan

Hoş sadâ bıraka insansa insan
Öyle şuna buna minnet istemez
Eşref kime denir âh bir anlasan
Cemale vurgunlar cennet istemez

Mağrur

Hodgam ne desem sana
Nefis senden usandı
Kaybettin anlasana
Git tevazu kazandı

Sefil

Yalan makinası oldu ise dil
Alnında seccade olsa da sefil
İslam istikamet ahlaktır ahlâk
Ne desen anlamaz böğürür rezil

İfşa

Fikirlere vicdan yüreklere nem
Hakkı akledenler şükreder herdem
Yalanla kutsanmış efsaneleri
Tarih yargılayıp fâş eder erdem

At İzi

Ahlâk pazara inmiş
Pazar çok şeye sebep
Derviş üstü giyinmiş
Kamyon kamyon Ebu Leheb

İt izi

Cüppe domuzdan deri
Kalemler güce çeri
Çokluk mevt edip bâkir
Sorgulamam kaderi

Sinek

Ne debdebe sonsuz ne bir şan kalır
Hayat mal mülk mansıp ne nişan kalır
Pahası bir sinek Nemrud misali
Şöhret müptelası perişan kalır

Sarıkamış

Mavzerlerim Kafkaslarda görüldü
Şehadettir benim için karakış
Şehâmetin lâhdi göğe örüldü
Sarıkamış heyhât ben Sarıkamış

Şairler

Hakikat söylerler manada varlar
İslam’ın nuruyla imgeler parlar
Şiir bahanedir tebliğ yaparlar
Sonsuzluk derdinde gerçek şairler

Had

Değer yargıları bana ne deme
Şayet insan isen gerektir ölçü
Medeni cesaret ölçüsüzlük mü
Sözün bir haddi var herzeler yeme

Put Çağı

Bir damla su gibi adam kıtlığı
Hepsi çıkıp gitti kalanlar öldü
İbrahim nerede devir put çağı
Nemrutlar çoğaldı putlar dikildi

İstikâmet

Fıtri olan her şey azgınlığa set
Akleden yolcuya yokuşlar düzdür
Sadakat metanet birde feraset
Hakk'ın erlerine gece gündüzdür

D/önem

Sabır sabredenin yâre bağıdır
Bundan ötesinin önemi yoktur
Benlik zorbaların hastalığıdır
Sonsuzluğa kadar dönemi yoktur

Noel

Noel’e kurban ettik
Bu gece de culuğu
Yortulara han ettik
Mukaddes yolculuğu

Çoğalttık

Kin ifrit yalan dolan
Çukurlarda kaybolan
Sağa sola çemkirip
İblislerle haşrolan
Adamları çoğalttık

Sabır

Hiçbir cürüm daim olmaz
Döner elbet birgün devran
Önce gayret sabır biraz
Davran sen Micingirt davran

İkindi Ezanı

Rüzgâr eser kuşlar öter
Her sesin bir pahası var
Başucuma bu ses yeter
Bu ses bir aşk dahası var

Yunus

Geçmişini sakla erdir yarına
Yarında bu günün telafisi var
Hakikat aksetmiş mektuplarına
Mektuplar irşattır ihlâsla boyar

Mizân

Elin yetmiyorsa buğz eyleyip duy
Nerde zulumat var vicdanlara yay
Madem ki ahiret hesap mizân var
Ne makam beş para ne kervansaray

Zân

Zannın mertebesi pek hoş görülmez
Hüsnü edep ile takınmak gerek
Eşref sıfatıyla görmelidir göz
Sabrın gazabından sakınmak gerek

Keşke

Kalemim kök söker tıpkı bir pulluk
Keşke kırık gönül yapabilseydim
Leşçiller yanıma sokulamazdı
Taptuk Emre gibi tapabilseydim

Afedersiniz

Kravatlar ibrişim
İpektendir döşekler
Şerre eşik oldular
Eşek oğlu eşekler

Budur

Hep hayal ederim ümitlenirim
Büyük neticeye kilitlenirim
Yaratılış aşktır imtihân budur
Aşksız tüm kelamlar dedikodudur

Aklet

Aslandan çoban olmaz kurt arıcı olamaz
Ambulans hasta taşır kurtarıcı olamaz
Aklet der kitap sünnet var edenin hitabı
Asalak hurafeler kurtarıcı olamaz

Sığın

Göç vakti gelecek bir gün senin de
Abdestli sövünce abdeste sığın
Görmeyen gözlere büyült parmağın
İrfan üretilmez kin mahzeninde

Şaronlara

Dili kin püskürtür hile gözleri
İfşa kapısına gele gözleri
Çöke tuzakları asra döküle
Dehşet ateşlerde kala gözleri

Kefil

Rızka kefil, yok endişe
Gayret etki sana düşe
Hırs duygusu gütme sakın
Demem o ki helâl pişe

O,na

Ezan sesi duyan şükür demeli
Kalpler diri secdeler hür demeli
Sekinetle dili kalbe vurdurup
Çok teşekkür çok teşekkür demeli

Rızk

Kul rızk için kaygı etmez
Var edenin vaadi var
Hiçbir gücün gücü yetmez
Tedbir takdir saati var
Hayır ve şer miadı var

Mihenk

Ölçüsünü almak için
Bir insana makam verin
Sabreyleyip seyre geçin
Yürüyüşü nasıl görün

Çok

Çok şeylerden çark etik
Çok şey girdi araya
Çok şeyleri terk ettik
Çomarlı manzaraya

Suizan

Dervişlik taslıyor gösteriş boy boy
Ecnebiden beter devşirilen huy
Fısk fücur ambarı öğüt suizan
Utanmayan çehre değişmeyen şey

İfrit

Şiir değil benim gayem
Bu dert beni tez boğacak
Bitti ömrüm ve sermayem
İfrit doldu kucak kucak

Metresler

Suizanlar başköşede durursa
Birçok iblis çığlık atar bayılır
Vicdansızlar asra tuzak kurarsa
Alkış tutan metresleri sayılır

İmhal

İmhal hak ihmal yok tavizsiz yasa
Mansıplar dürülür devrilir masa
Hakkı çapalarım imge yeşertir
Ruhu pıhtılaşmış ah bir anlasa

Kutuplaştırma

Kulptur ayrılığa nifaktır şucu
Ensende dolaşır gayyânın tucu
Sözlerim Araf'ta getirdim dile
Siz hangi tarafta haydi rastgele

Halvet

Tufan kopsa soysuzlara
Bırakamam bu yurdu
Halk içinde Hak'la olmak
Marifettir buyurdu

Sabır‬

‪Vatan diyor vatan sırtüstü yatan‬
‪Göbeği dizinde emeksiz yutan‬
‪Çok şey var yazacak dilim ucunda‬
‪Sabredeni sever yüce yaratan‬

Ölçüler

Yalan hikayesi kinden nalçalar
Hayatlar söndürür ocak parçalar
Çok şey var yaşanır anlatılamaz
Artık pek emperyal bizim ölçüler

Sağanak

Geceyi delince şu ezan sesi
Huşu sağanağı başlıyor parkta
Sevinçle gözyaşı coşar şafakta
Ve aşka celb eder hemen herkesi

Şüreka

Yalan büyük aktör büyük oynuyor
Siyon vazifesi Siyon zekâsı
Tağut kandan doymaz tağut kaynıyor
İnsanlığa düşman hin şürekası

Seciyesiz

Ahlak ile yükselirler yiğitler
Metanetle uğurlanır şehitler
Gösterişler seciyesiz selfiler
Nerelerde türemiştir bu itler

Fotoğraflar

Yakıcı bu günler ölümler soğuk
Vicdanlar mevt sessiz iğdiş ve boğuk
Tükürün dalgalar zift suratlara
Islak fotoğraflar ne yazsam soluk

Allah'ım

Tağutları çoğalttık dağıldık biz yâr
Biz hep kusurluyuz biz hep günahkâr
Sonsuzdur himayen mağfiretin bol
Affet inşirah ver eyle bahtiyar

Kâbe

Ağlayamıyoruz ağlayanlara
Bulutlar yağmıyor iklim kapkara
Kâbe reddediyor ne oldu bize
Sorum size değil ölülerimize

Teneşir

Keşke diyebilsem mim gibiyim mim
Beni üstün kılmaz mansıbım bilgim
Üstünlük takvada gayrısı yalan
Beşik mürekkebim teneşir silgim

Emânet

Siyon için kadın ettir
Reklam meta fıtrat rettir
Peygamberin(sav) hitabında
Kadın yâr'dan emanettir

Ene

Ey ben ben diyen putlar
Biz nerede hani biz
Ey ölümlü haydutlar
Biz hepimiz faniyiz

Feraset

Oku aklet anla sez
Cehâlet şâd edemez
İlmiyle kibredenler
Ruhu irşâd edemez.

Hakikat

Sabrın ayazında mazlumlar üşür
Virüsler çarpınca maskeler düşer
Camiler reddeder arsız ümmeti
Kahreden sessizlik cürme dönüşür

Cuma

Ümmeti kovdu Kâbe ağlıyor Hirâ cuma
Yüzdük zillet içinde düşmüşüz dara cuma
İlâhî ceza mıdır ibretlik gazap mıdır
Temiz ağızlar lazım Yâr'a yalvara cuma

Unuttuk

Benim Sahibim Allah diyen hürü unuttuk
Tevekkül teslimiyet teşekkürü unuttuk
Dünyevî ve uhrevî ölçüleri yitirdik
Mağfiret dilenmeyi hamd şükür’ü unuttuk

Ya Rab

Lütfeyle toparla dağıldık biz Yâr
Biz hep kusurluyuz biz hep günahkâr
Sonsuzdur rahmetin mağfiretin bol
Affet inşirah ver eyle bahtiyar

Stok

Stok yapan doyuran mı aç mısın
İnsan mısın dert misin ilaç mısın
Müslüman mı Yahudi mi Haham mı
Kâbe kovdu kiliseye haç mısın

Biraz Tefekkür

Erdem hor dava mevt gayrısı izim
Gerçeklere vicdan körlüğü sızım
Şu mübârek günler biraz düşünün
Düşünün utanın yüze âr lazım

Önyargı

Akletmek yok ne bilgi var ne sorgu
Çağımızın hastalığı bu kurgu
Alçak hâin kâfir türü yaftalar
Helak eder vallah bizi önyargı

Hâşa

Bana üstad diyor bir gönlü paşa
Mâna sülûkunde zannetmem hâşa
Hakikata nefer olamıyorum
Yakın şiirlerim atın ataşa

Şuâra

Dünya kabir âhiret yöneliş kim pâye ne
Şâir edip düşünür şûara hikâye ne
“Her vadide gezerler” hüsrana uğrayanlar
Şân şiire ihânet hakikat kim gâye ne

Oyun

Rüya içinde rüya
Kul o kalbinde duya
Sonu sonsuz bu oyun
Rabbim kulundan saya

Siccin

Mısralarım tıpkı benzer tor taya
Hecelerim "siccin" olur zorbaya
Tesirlidir en dehşetli hucumdan
Gayrı güç yok hâşâ iman gücünden

Ahval

Konfor müptelası kölesi kasrın
Kıyametindeyiz galiba asrın
Azdı ve şaşırdı insan büsbütün
Kök saldı ruhlara zillet günbegün

Unutma

Ruhsuz insan pis ettir
Yalan fıtratı rettir
Ey nefret yayan adam
Bu dünya bir gutbettir

İnşAllah

Ezân okunuyor dinle beni yâr
Bir sabah ülkeme güneş doğacak
İnşAllah tersine esecek rüzgâr
Zulmün merkezine ateş yağacak

Vaaz

Bir toz asrı yakar korona dersin
Bir âh arşı yıkar ne zannedersin
Bu son musibetler kimine sazdır
Kimine uyarı ikaz vaazdır

‪Haysiyet‬

‪Tağutluk geleneği ‬
‪Kula kullar aramak‬
‪Hakikatle cem olur
‪Haysiyeti korumak‬

‪ Anne

Saygı hürmet sevgi şefkat
Anne dünya anne cennet
Öf demek mi hâşâ neyim
Yaşmağına divaneyim

Hâşâ

Mabetler kapalı kimsesiz Hira
Temiz yüzler lazım yalvara yâra
Ümitsizlik yoktur kaderde hâşâ
Bu bahar veyahut başka bahara

Ramazan

Peşinden hasretle onbir ay koştuk
Nereye acele biz senle hoştuk
Gözlerinde gözüm ellerin elim
Razı mısın bizden helâlleşelim

Münafıklar

Müstâkim der tağutlara taparlar
Komşu ağıdıyla bayram yaparlar
Yerli münafıklar kâfirden eşed
Vicdan satar haram lokma teperler

İfsat

İfsat İblis kinidir
İslâm irşat dinidir
İstiğfar tevbe gerek
Derinden iç çekerek

Ya Râb

Bilâl sadakati lütfet kuluna
Adalette Ömer eyle Allah'ım
Şâir Nabi gibi ağlat yoluna
Beytine kul nefer eyle Allah'ım

Benzemez

Kalpler kararınca karaya benzemez
İnsan bozuldumu paraya benzemez
Düşman hançerlese yara acımaz
Dostun yaraları yaraya benzemez

*****