Demokrasiden Uzaklaşıyor Muyuz?

Son günlerde arka arkaya pek çok olay oldu, olmaya da devam ediyor. Artık olaylara yetişemez olduk.

Sonuncu ve önemlilerden birisi de TÜSİAD’ın çıkışı. Elbet hemen gereği yapıldı ve soruşturma açıldı. Neredeyse ağzını açana soruşturma açılıyor, dahası hapse atılıyor. TÜSİAD eskiden beri zaman zaman çeşitli raporlar hazırlatır, eleştirel nitelikte çıkışlar yapar aslında. Demek ki bu sefer zülf-i yâre dokunulmuş.

TÜSİAD’ın çıkışının, iktidarın çıkardığı son yasalardan birisi ile ilgili olduğu söyleniyor. Bu yasayla iktidar şirketlere kayyım atama yetkisini alarak, şirket sahiplerini rahatsız etmiş anlaşılan. Tek adam yönetiminin sonuçlarının böyle olacağı belliydi ve adım adım yaşayarak görüyoruz.

Öte yandan, halkın oylarıyla seçilmiş belediye başkanlarının çeşitli bahanelerle görevden alınarak ya da hapse atılarak yerlerine kayyım atanması, geldiğimiz durumun göstergeleridir. Üstelik tüm bunları, kendileri için halkın oylarına değer ve önem verdiğini söyleyen bir iktidar yapıyor.

Bu kadarla kalınmış da değil. Bir parti lideri o suçlama uymazsa, başka suçlama uydururuz denerek hapse atılıyor. Bir TV yayın müdürü habercilik yaptığı için hapsediliyor. Yandaş TV kanalında yapılan bir haberi oradan alıp yayınlayan yandaş olmayan haberci soruşturma geçiriyor. Sanatçılar sorguya çekiliyor, menajerleri tutuklanıyor, astrolog bile hapse tıkılıyor. Tam bir bendensin, benden değilsin ayrımcılığı ve “düşman hukuku” uygulaması.

Zaten iktidardakilerin; “Demokrasi bizim için bir amaç değil araçtır. Amacımıza ulaşana kadar demokrasiye bağlıyız…….demokrasi bizim için bir tramvaydır, istediğimiz durağa gelince ineriz” dediğini de unutmamak gerek. Demek ki artık hedefe varıldı veya çok az kalmış olmalı ki, demokrasi tramvayından inmeye hazırlanıyorlar.

Demokrasi; “halkın egemenliğine dayalı bir yönetim biçimidir ve aynı zamanda özgürlük, eşitlik, adalet, hak, laiklik” gibi terimleri içinde barındırır. Türkiye’deki yönetim şeklinde bunlardan kaçı kaldı acaba? Yoksa sadece adı mı kaldı?