Cannes'da en uzun süre ayakta alkışlanan filmler

Bu yıl 76.'sı düzenlenen Cannes Film Festivali'nde, dört gözle beklenen filmler izleyiciyle buluşuyor. Festivalin büyük ödülü olan Altın Palmiye için yarışan filmler arasında Wes Anderson'ın son filmi Asteroit Şehir (Asteroid City), başrollerini Natalie Portman ve Julianne Moore'un paylaştığı May December ve 2018'de ödülün sahibi olan Japon Hirokazu Kore-eda'nın Canavar'ı (Monster) yer alıyor.

İki dakika süren bir alkış, herhangi bir şeye yönelik hayranlık mesajını iletmek için yeterli sayılıyor ancak Cannes Film Festivali için iki dakika yetmiyor. Bu görkemli ama tuhaf gelenek Cannes'da onlarca yıldır devam ediyor.

Tam 76 yıldır devam eden Cannes Film Festivali'nde uzun süre ayakta alkışlanmak her zaman olumlu bir seyirci tepkisi ya da eleştirmenlerin ortak beğenisi anlamına gelmese de sinemacıların en azından takdire şayan bir yapıt ortaya çıkarabildiklerinin işareti olarak kabul ediliyor. Sözü daha fazla uzatmadan, Cannes Film Festivali tarihinin en uzun süre ayakta alkışlanan filmlerine göz atıyoruz.

Elvis (2022) - 12 dakika

Baz Luhrmann'ın yönettiği Elvis'in prömiyerini 75. Cannes Festivali'nde yapacağının açıklanması büyük bir heyecanla karşılanmıştı. Bu, yönetmenin 2013'te çektiği Muhteşem Gatsby'den (The Great Gatsby) sonraki ilk filmi olacaktı. 

Rock'n Roll'un Kralı Elvis Presley'nin hayatını anlatan Elvis, Luhrmann'ın film yapımcılığındaki cazibesini bir kez daha sergilediği, filmi salt biyografi olmaktan çıkarıp rock ikonuna övgü niteliğine büründürdüğü bir film. Filmde Elvis rolünde Austin Butler ve Elvis'in oldukça karmaşık bir ilişki yaşadığı menajeri Albay Tom Parker rolünde Tom Hanks yer alıyor.

Artist (2012) – 12 dakika

The Artist (The Artist), modern sinemaseverleri zamanda geriye, sessiz film dönemine götürüyor. Michel Hazanavicius yönetmenliğindeki film, sessiz dönemin Hollywood tarihinde neden bu kadar özel olduğunu sayısız noktayla kanıtlıyor. The Artist, sessiz sinemanın gölgede kalmak üzere olduğu dönemde, yükselen yıldız adayı Peppy Miller (Bérénice Bejo) ve usta aktör George Valentin'i (Jean Dujardin) merkezine alıyor. Hazanavicius, sessiz döneme bir saygı duruşu olarak lanse edilen bu filmdeki ustalığıyla büyük övgü aldı. 

Benim Cici Silahım (2002) – 13 dakika

1999'da Columbine Lisesi'nde meydana gelen silahlı saldırı Amerikalıları cevaplanmamış milyonlarca soruyla baş başa bıraktı. Birkaç yıl sonra bağımsız film yapımcısı Michael Moore, Benim Cici Silahım (Bowling for Columbine) adlı belgeseliyle bazı cevaplar sunmaya çalıştı. Moore, bu trajik olayın olası nedenlerini mercek altına almanın yanı sıra, ABD'deki silah kültürünü ve bundan kaynaklanan şiddeti de değerlendiriyor ve daha sıkı silah yasalarına duyulan ihtiyaca değiniyor. 

Binlerce kişi belgeseli izlemek için sinemalara akın etti ve sadece 4 milyon dolarlık bütçesine karşılık 58 milyon dolar hasılat elde ederek o dönemde en çok hasılat yapan belgesel oldu.

Belle (2021) - 14 dakika

Belle, annesinin ölümünü izledikten sonra travma geçiren 17 yaşındaki Suzu'nun (Kaho Nakamura) dokunaklı hiikayesini anlatıyor. Bunun sonucunda şarkı söyleme yeteneğini kaybeden Suzu, U adlı sanal bir metaverse'e kaydolup Belle adında çilli bir avatara büründükten sonra bu yeteneğini yeniden kazanıyor. Oscar adayı yönetmen Mamoru Hosoda, Belle'i her zaman yapmak istediği film olarak tanımlamıştı. 

Gazeteci Çocuk (2012) – 15 dakika

Gazeteci Çocuk (The Paperboy) Cannes'daki gösteriminin ardından 15 dakika boyunca ayakta alkışlandı. Kalabalığın tepkisi Zac Efron'u gözyaşlarına boğmaya yeterken, Nicole Kidman sakinliğini korudu. Ancak Cannes sonrası, uzun alkışların genel görüşü temsil etmediği ortaya çıktı ve eleştiriler olumsuza döndü.

Lee Daniels'ın yönettiği filmin yıldızlarla dolu oyuncu kadrosu, sinemaseverleri sinema salonlarına çekmeye yetmemişti.

Kefernahum ( 2018) – 15 dakika

Beyrut'un gecekondu mahallelerinde içler acısı koşullarda yaşayan 12 yaşındaki bir çocuğun hikayesini anlatıyor. Nadine Labaki'nin yönettiği ve gerçek hayatta Suriyeli bir mülteci olan Zain Al Rafeea'nın başrolünü oynadığı Kefernahum (Capernaum) 91. Akademi Ödülleri'nde En İyi Uluslararası Film dalında aday gösterilmişti. 

Filmin ilgi çekici doğası, aşırı yoksulluk ve Zain'in hayatını çevreleyen sefalet sahnelerini izlemenin ne kadar zor olduğunda yatıyor. Labaki'ye bir dizi ödül kazandırması ve Cannes'da 15 dakika boyunca ayakta alkışlanmasıysa hiç şaşırtıcı değil.

Neon Şeytan (2016) – 17 dakika

Neon Şeytan (The Neon Demon), eleştirmenleri ikiye bölen basın gösteriminin ardından Twitter'da da çok konuşulmuştu. Danimarkalı yönetmen Nicolas Winding Refn imzasını taşıyan korku filminin tepki çekmemesi kaçınılmazdı. 

Filmde Elle Fanning, 16. yaş gününden hemen sonra modellik kariyerini sürdürmek için Los Angeles'a taşınan acemi bir modeli canlandırıyor. Şehvet, güzellik ve zirveye ulaşmak için neler yapılabileceğine dair kanlı, çarpık ve yoğun bir hikaye sunan Neon Şeytan, Cannes'ın sadık izleyicileri tarafından yuhalamalar arasında 17 dakika boyunca ayakta alkışlandı. Film sırasında salonu terk edenler de oldu.

Kaçak (2012) – 18 dakika

Mud, Mississippi Adası'ndaki bir kaçağın ödül avcılarından kaçmasına ve sevgilisiyle yeniden bir araya gelmesine yardımcı olan iki Arkansaslı genç Ellis ve Neckbone etrafında şekilleniyor. Masalsı bir havaya sahip tutarlı bir öykü anlatımı olan film, 2012 Cannes Festivali'nde 18 dakika boyunca coşkulu alkışlarla ödüllendirildi.

Fahrenheit 9/11 (2004) – 20 dakika

Benim Cici Silahım'dan sadece iki yıl sonra Moore, Amerikan siyasetine yönelik daha fazla eleştiri ve hicivle geri dönmüştü. Doğruluğu tartışma konusu olsa da Michael Moore'un filminin son derece eğlenceli ve ufuk açıcı olduğu tartışma götürmez bir gerçekti.

Pan’s Labyrinth (2006) – 22 dakika

Cannes'da tüm salonu bırakın tek bir kişiyi bile 22 dakika boyunca alkışlatmak büyük bir başarıdır. Guillermo del Toro'nun Pan'ın Labirenti (Pan's Labyrinth), bunu başarmakla kalmayıp 2006'dan beri bu rekoru elinde tutuyor. Fantastik bir film olan Pan'ın Labirenti, İspanya İç Savaşı'ndan beş yıl sonra geçiyor. Film, faşizmin dehşetiyle yüzleşen ancak fanteziye kaçış yolu bulan 11 yaşındaki Ofelia'nın (Ivana Baquero) hikayesini anlatıyor.

Independent Türkçe, Collider