Diyorsun ben Kays idim sen Leylâ olamadın
Sen çölleri aştın da yoluna taş mı oldum
Açık kalan yarana bir çare bulamadım
Ağrılı sol yanında akılsız baş mı oldum
Hak bile affederken günahkârsa kulunu
Oturup hemhâl etsek bulurduk bir yolunu
Ara sıra da olsa yoklasaydın solunu
Hatırı sayılmayan vefasız eş mi oldum
Öksüz yetim gülüşte unutup bahar yazı
Kahrını lütuf bilip gönlüm olmuştu razı
Kirpiğinin gözüne geçmez olunca nazı
Yanağından süzülen kanlı bir yaş mı oldum
Neydim senin özünü perdeleyen zar mıydım
Ayaz vurmuş bedeni alevleyen har mıydım
Dağında esen rüzgâr zirvesinde kar mıydım
Ayaklarında bahar başına kış mı oldum
Ben senin nazarında uzak yaban el miydim
Sabahın seherinde yıkıp geçen yel miydim
Anzer yaylalarında zehirli bir bal mıydım
Gönlünün sofrasında tuzu yok aş mı oldum