Bu yoldan kaç kervan geldi zor ile

Bilinmez bir tipi vurdu kar ile

Sofraları doldu ahüzâr ile

Ben bu zulmü yaşatandan korkarım

...

Yüzleri gülenler, ağlayanlar var

Cebi dolu olan fakiri sorar

Sofrasında biri bini de doyar

Ben yıllardır dostum bunu ararım

...                                             

Sevgidir yaşatan nefrete yer yok

Herkesin gözü aç görmedim hiç tok

Kral sofrasında doymamışlar çok

Bozulan düzene bakar ağlarım

...

Meyveler bozulmuş çiçekler solgun

İnsanlar gülmüyor halleri yorgun

Balık baştan kokmuş yemişte vurgun

Kısmet elden gitmiş ona şaşarım

...

Yeminler ağızda bir sakız oldu

Doğruluk çiçeği açmadan soldu

Yalan içimizden gitmez oturdu

Bu karı eriten güneş sorarım

...

Ey garip Atila hüzünlenme sen

Elbet ağlar vatanını çok seven

Sabreyle düzelir bir gün bu düzen

Ben göz yaşıma değil buna yanarım..

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.