Bu yoldan kaç kervan geldi zor ile
Bilinmez bir tipi vurdu kar ile
Sofraları doldu ahüzâr ile
Ben bu zulmü yaşatandan korkarım
...
Yüzleri gülenler, ağlayanlar var
Cebi dolu olan fakiri sorar
Sofrasında biri bini de doyar
Ben yıllardır dostum bunu ararım
...
Sevgidir yaşatan nefrete yer yok
Herkesin gözü aç görmedim hiç tok
Kral sofrasında doymamışlar çok
Bozulan düzene bakar ağlarım
...
Meyveler bozulmuş çiçekler solgun
İnsanlar gülmüyor halleri yorgun
Balık baştan kokmuş yemişte vurgun
Kısmet elden gitmiş ona şaşarım
...
Yeminler ağızda bir sakız oldu
Doğruluk çiçeği açmadan soldu
Yalan içimizden gitmez oturdu
Bu karı eriten güneş sorarım
...
Ey garip Atila hüzünlenme sen
Elbet ağlar vatanını çok seven
Sabreyle düzelir bir gün bu düzen
Ben göz yaşıma değil buna yanarım..