18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü ve Soykırımı'nın 79. yılı

Bugün, Kırım Tatar halkının katil Stalin rejimi tarafından Vatan Kırım’dan sürgün edilerek soykırıma uğramasının 79. yıl dönümü.

Kırım Tatar halkının vatan Kırım'dan katil Stalin yönetimi tarafından koparılmasının 79. yılı. 18 Mayıs 1944 günü bir şafak vaktinde, milletler hapishanesi Sovyetler Birliği’nin eli kanlı lideri Stalin’in emriyle Kırım Tatar halkı öz vatanlarından koparıldı.

Sovyetler Birliği’nin gizli polis komiserliği görevlileri, sabah saat 5 sularında Kırım Tatarlarının evlerine tek tek baskın düzenledi. Kırım’ın dört bir yanından Türk ve Müslüman olan Kırım Tatarları, kucaklarına bir Kuran’ı Kerim, bir bohça, bir kuru ekmek ancak alabildi. Sovyet canileri, koca bir halkı açlığa, sefalete, soykırıma sürdü.

Sürgün ve soykırımın yaşattığı bunca acı halen hafızalarda canlılığını koruyor. Kırım Tatarları, bugün dimdik ayakta. Katil Stalin’den Putin Rusyası’na her türlü katliama, baskı ve yıldırmalara, soykırım girişimlerine karşı mücadeleye devam ediyor.

Ukrayna’da, her yıl 18 Mayıs tarihi, Kırım Tatar Soykırımı Kurbanları Anma Günü olarak geçiriliyor.

18 MAYIS 1944 KIRIM TATAR SÜRGÜNÜ VE SOYKIRIMI

Sovyet hükûmeti, Stalin’in emriyle 18 Mayıs 1944’te Kırım’daki tüm Kırım Tatarlarını sürgün etti. Sürgün sırasında Kırım Tatar erkeklerin büyük bir çoğunluğu Kızılordu’da Alman Nazi ordusuna karşı savaşıyordu. Çoğunlukla kadınlar, çocuklar, yaşlılar olmak üzere hayvan vagonlarına doldurulan Kırım Tatarları; Orta Asya, Urallar ve Sibirya’ya sürgün edildi. Kırım’dan sürgün edilen 420 bini aşkın Kırım Tatarının yüzde 46’sı sürgün yolunda veya gittikleri yerlerde açlık, susuzluk ve hastalık gibi çeşitli sebeplerden dolayı hayatını kaybetti.

Sovyet yönetimi, sürgünden sonra Kırım’da, Kırım Tatarlarının varlığına işaret eden her şeyi ortadan kaldırmaya başladı. Adeta bir kültürel soykırım dalgası başladı. Köy, kasaba, ilçe ve şehirler başta olmak üzere yarımadadaki binden fazla yerleşim yerinin Kırım Tatarca olan adları değiştirildi. 

Sovyet yönetimi, Vatan Kırım’ın demografik yapısını değiştirmeyi amaçladı. Ancak Kırım Tatarları, bağrından koparıldıkları o aziz Vatanı, Kırım’ı hiçbir zaman unutmadı. Sürgünlük yollarında, sürgün edildikleri yerlerde vatana dönmek için çaba gösterdi. Nihayet, yıl 1989’u gösterdiğinde Kırım Tatarları, yavaş yavaş ata topraklarına dönmeye başladı. O tarihten itibaren Kırım Tatarları yaşadıkları yokluklara rağmen vatanda kalma mücadelesini sürdürdü.

Kırım Tatarları, 1989’un sonuna kadar sürgün yerlerinde zorla tutuluyordu. Anavatan Kırım’a geri dönme teşebbüsleri, hapisle ve yeni sürgünle cezalandırılıyordu. Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla birlikte Kırım Tatarları vatana dönmeye başladı. Ancak yaklaşık 150 bin Kırım Tatarı maddi yetersizlik ve yasal engeller nedeniyle Orta Asya’da kaldı.

2015 yılında Ukrayna Parlamentosu, Kırım Tatar Sürgünü’nü soykırım olarak kabul etti ve 18 Mayıs tarihini “Kırım Tatar Soykırım Kurbanlarını Anma Günü” olarak ilan etti.

2019 yılında Letonya ve Litvanya, 2022’de ise Kanada 18 Mayıs 1944 Kırım Tatar Sürgünü'nü soykırım olarak tanıdı.

QHA