Kadınım..

05 Aralık 2021, 16:13

Gabriel Garcia 'Yüzyıllık Yalnızlık' kitabında “Dostlarım dostluk diye bir şey yoktur” demiş.

O zaman karar ver dost muyum?

Bu sabah uyandığımda tırtıl olmaktan vazgeçmiştim. Yavaş yavaş çıkmak istedim sıkıştığım bedenden. Uyuyordum nicedir. 'Savunma' diyorlar uykuya hatta 'sığınma'.. Öyleydim işte. Seni bekliyormuşum uyanmak için. Donmuş, kadit olmuş duygularımın bir yerlerinde birkaç hücre kalmış canlı. Yürek çarpıntımı taşımış olmalı içimden geçen rüzgar. Tetiklemiş, hatırlatmış olmalı canlı olduklarını. 'Hadi çoğalın' demiş olmalı. 'El ele verin son kırıntı sizsiniz. Toprak olmadan hadi!..'

Bedenin doyma noktası asgari- azami belliymiş. Ruhunsa sözcüklere onlarca hatta yüzlerce sözcüklere ihtiyacı varmış; varmış ki asırlardır onca yazar, şair hala o boşlukları doldurmanın gayretindeler. Ben de öyleydim. Ruhunu sürükleyen bir beden. Kenar köşe sakladığın, bazen silah gibi kullandığın bazen hayat gibi nakış gibi, içimde güller çiçekler açtıran toprak gibi sözlerine ihtiyacım varmış. Bak uyanışta içim, yediveren güllere gebe. Ya uyanacağım capcanlı ya da yarı canlı yarı ölü yaşamaya devam edeceğim.

Bizi maddenin kıyısından geçmeden sahile taşıdı iç sesimiz. Hava, deniz, dalga, balık mutlu. Hepsi verilen görevi eksiksiz nihayetlendiriyor.

İkimiz tırtıldık. Sen söyledin. Ben uyanmanın savaşındayken yine uykulara dalmaksa tercihin elimden bir şey gelmez. O canlanmak için çırpınan hücrelerime ihanet edemem. Geri dönemem uyandım artık. Bak kanatlanıyorum. Korkmuyorum, korkmayacağım.

Ben incitmeyen bir varlığım, neşeyim, rengim. Albenisine aldanır da konarsam gül dalına o zaman incinirim. Konmama izin verme dostum! Ama sen de gül dalı olma, dikenleri bülbülü kül etmişken 'O gönüllüydü zaten' desen bile olma!

Yaşamak için ben sana mecburum. Sana doğru yol alışım ürkütmesin seni, korkma. Tırtıl olmak çok kötü değil elbet, yeni doğuşlara gebeyse. Ama kelebek olmak varken, birlikte el ele uçmak varken enginlere, sürünmek neden?

Uyumak aynı zamanda uyutmaktır her şeyi. Bilemezsin, göremezsin ama var olan vardır, var olacaktır, sen ve ben görmesek de..

Aç gözlerini dostum!

Yanlışıyla doğrusuyla, eğrisiyle, çirkinlikleri ve güzellikleriyle var olan bu dünyayı kelebek olarak tamamlayalım. Bir gün gerçekten dönmemek üzere uçacağız.

Varlığın uyanmam için hediyeydi, al öyleyse KALBİMİ AVUÇLARINA BIRAKIYORUM!

DOSTUN..

Yorum Gönder 2
Facebook Yorumları 0

Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.