Teğmenlerimiz

Teğmenlerimiz, ülke içindeki büyük tartışmalara rağmen suçsuz yere ihraç edildi. Arkalarında, cevapları boşlukta olan sorular kaldı.

Asker emeklisi bir arkadaşım, ‘kadınların her kuvvette birinci olması hazmedilemedi, burada kadına yönelik şiddet var’ dedi. Bu yaklaşım bana değişik geldi. Gerçekten, kadınlar TSK’da bu yıl destan yazdı, Kurtuluş Savaşındaki gibi. Bizim ülkemizde ‘hiçbir başarı cezasız kalmaz’ denir. Nitekim burada da acaba böyle mi oldu diye sormadan edemiyorum. Öte yandan, diğer kuvvetlerde birinci olan ama atılmayan kadın teğmenlere, ne tür mobbingler uygulanacağı da göz ardı edilmemelidir.

İhraç edilen kadın teğmen tüm kuvvetlerin birincisi, çok iyi eğitim görmüş. Dolayısıyla daha önceki senelerde olduğu gibi onun öncülüğünde bir geleneği gerçekleştirmek üzere, resmî tören bittikten sonra, ‘Mustafa Kemal’in Askerleriyiz’ diyerek kılıç çatıp kutlama yapmışlar. Bu kutlama, resmî törenden sonra yapıldığı için cezai yaptırımı gerektirecek bir disiplin suçu yok. Üstelik beş teğmenle birlikte, onlara destek veren, özünde gerçeği savunan üst rütbeli üç subay da haksız yere ihraç edildi.

Verilen mesaj, Mustafa Kemal’i savunan yanar, TSK’da barınamaz. Ama bu kılıfına uydurularak yapılmaya çalışılsa da mızrak çuvala sığmıyor. Daha önce de 10 Kasım’da Atatürk rozeti takmayan bir askeri öğrenciyle tartışan Atatürkçü öğrenci TSK’dan atılmıştı. Buradaki mesaj da aynı. Tüm bunlar sonun başlangıcı, dönüm noktasıdır.

15 Temmuz’daki hain FETÖ girişiminde Atatürkçü subaylar olmasaydı, ne olacağını düşünemiyorum. O zaman ‘denize düşen yılana sarılır’ misali Atatürk’e sarılındı. Şimdi uzaklaşıldı. Tehlike geçti sanılıyor, ama geçmedi. Türkiye gibi ülkeler için bu tür tehlikeler geçmez, hep vardır.

Acaba ne zaman ülkemize gerçek faydanın, ülkemizin kurucu liderine bağlı olan Atatürkçülerden geleceğini, sağa sola sapmadan, işimize geldiği zaman onu öne sürmeden anlayacağız? İşte ancak o zaman çağdaş, bilimsel, milliyetçi, laik, Dünya ile yarışan Türkiye olabiliriz.