Bir tiyatro sahnesiymiş yaşamak ;

Perdeler kapandı rolden vazgeçtim.

Arı kovanına sokunca çomak;

Arılar saldırdı, baldan vazgeçtim.

..

Doğduğumda feryat figan ağladım,

Ancak, daha sonra gönül bağladım,

Dünya bir "hiç" imiş , artık anladım;

Makamdan, şöhretten, maldan vazgeçtim.

..

Gökte uçan göçmen kuşlar misali,

Yıllar yılı hep aradım visali,

Ayrılık rüzgarı esti eseli;

Ağaçta kurumuş daldan vazgeçtim.

..

Bu ayrılık beter imiş ölümden,

Ayrı kalamazdım nazlı gülümden,

Bir an bile düşürmezdim dilimden;

Vuslatı unuttum, yıldan vazgeçtim.

..

Herkes unut dedi; ben gelir dedim,

Ümit ettim, hep sabırla bekledim,

Hasbahçede gülü sevmek istedim;

Dikene dokundum, gülden vazgeçtim.

..

Mecnun olup, hep anıldım dillerde,

Leyla için yandım kızgın çöllerde,

Yanıp kavruldum da; estim küllerde,

Ilgıt ılgıt esen yelden vazgeçtim.

..

Yağmur vurdu, ekin kaldı harmanda,

Yar katlime karar verdi fermanda,

Gündüzüm geceye döndü bir anda;

Yönümü kaybettim, yoldan vazgeçtim.

..

24. 05. 2014

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.