Uğur Sayısı..

13 Ekim 2018, 18:53

Bu gün: 8-08-2018

Slovakya'dan Romanya'ya geçmekteyim.

Beş altı yıla kadar uğur sayım 5 sanıyordum. Sekizle karşılaşmalarım ve olaylar fikrimi değiştirdi. Uğurlu sayım: 8 Yani bugün çok şansılıyım!

Slovakya'nın Kösice şehrinden akşam yola çıkarak, Macaristan'ın Miskolc şehrine trenle bir buçuk saate geldim. Sabah altıda buradan Romanya'nın Cluj-Napoca şehrine doğru trenle devam edeceğim. Biletimi kontrol ettirdim. 60 euro aldığım bilete ek 5 euroluk rezervasyon bileti verdiler. Demek ki eski bilet önemsiz, onu atacak yer bulamadım da çantaya attım. İstasyonunda kalırım artık. Fakat istasyon kapanıyormuş, yakınlarda da kalacak yer yok!

İki taksi bekliyordu, gidip ucuz bir yere götürmelerini istedim. Yer en ucuz 20 euro, 10 euro da yol için istediler. Pahalı geldi, halk otobüsünü görüp binmek istedim, yanımda Macaristan parası yoktu! Ve para değiştireceğim bir ofis de yok. Otobüs beni almadı. Akşam oluyor ve ben ne yapacağımı bilemiyorum. Tekrar taksicilere gittim pazarlık yapan taksici gitti diğeri beni bir yere götürdü. Orası doluymuş, karşıya yönlendirdi. Bahçe zilini çaldık, bir çift çıktı. Zar zor euro kabul etti. Taksici de nedense 5 euro aldı!

Odalar tam bir virane, başa gelmiş bulamam bahane.

Sabah taksi çağırma durumunu ayarlayıp, kapanmayan kapımı zorla kapattım! Her zamanki gibi meyvemi yiyerek uyudum. Sabah 6.45'teki trenime yetişmek içim alarmı kurmama rağmen daha önce uyandım. Yine her zamanki gibi su ve bir kaç kuru yemişle kahvaltımı yapıp erkenden yola çıktım. Taksinin getirdiği yönden terse yürümeye başladım. Sırt çantam çok ağır değil ve sanırım yarım saatte yürüyebilirim. Hava ağarmak üzere, tek tük taşıt geçiyor, yerleşimden çok yeşillikler var etrafta. Yirmi dakikada istasyona geldim. Gidip tren panosuna baktım, trenim 6.26... O ooo, daha 6.45 'e çok var geçip dışarıda sporumu yaptım. Sonra yavaş yavaş perona giderken bir trenin kalkmak üzere olduğunu gördüm. "Romanya mı?.." diye sorunca, "evet" dediler. Koşarak yetiştim ve görevliye biletimi gösterdim. Gerçek de gördüğüm değil ezberlediğim saate odaklanmışım, kıl payı yakaladım, uğurlu günümdeydim ya!

Uluslararası trende lokanta yoktu. Yanımdaki muz ve bademle idare ettim. Bilet kontrolünde Miskolc'den aldığım bileti verdim. Biletçi onu kabul etmedi ve ısrarla eskisini istedi. Sonra çantama attığım bileti buldum da rahatladık. Bu bileti atsaydım hem yeniden ödeme yapacaktım, hem de bir gün daha bekleyecektim bu sıkıntılı yerde. Kıl payı!..

Şimdi, bu yaşanmışı sizlere neden sundum?

Akış halinde olunca, işlerimiz fark etmeden uygun oluşuyor. Bir günde yaşadığım “kıl payı” şansların, ağzımda bıraktığı lezzete teşekkür ediyorum.

Ne dersiniz, uğurlu sayıma da teşekkür edeyim mi?..

Yorum Gönder 0
Facebook Yorumları 0

Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×

Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.