The Guardian uzmanlara sordu: İncelediğiniz tablo yapay zeka mı gerçek mi?

Üç isme çeşitli temalarda iki tablo gösterilerek hangisinin yapay zeka üretimi olduğunu tespit etmeleri istendi.

Yapay zekanın kullanıcı isteklerine uygun bir şekilde sanat eserleri tasarlayabildiği son günlerde sanatçı elinden çıkmış eserler ve yapay zeka üretimleri kafa karıştırabiliyor. The Guardian, bir sanat tarihçi, bir eleştirmen ve bir galeri sahibine biri yapay zeka biri sanatçı eseri tablolar göstererek hangisinin gerçek olduğunu tahmin etmelerini istedi. Sonuçlar, sanat dünyasındaki isimlerin dahi karar vermekte zorlanabileceğini gösterdi.

Dall-E, Midjourney, Stable Diffusion gibi çok sayıda yapay zeka sitesi, kullanıcıların verdiği yönergeleri uygulayarak tablolar çıkarabiliyor. Yeni teknolojik gelişmeler tasarım, reklam, sanat alanlarında emek verenler açısından endişelere sebep oluyor. 

The Guardian yapay zeka gelişmeleri ışığında sanat tarihçisi Bendor Grosvenor, sanat eleştirmeni JJ Charlesworth ve galeri sahibi Pilar Ordovas’ı bir teste tabi tuttu. Üç isme çeşitli temalarda iki tablo gösterilerek hangisinin yapay zeka üretimi olduğunu tespit etmeleri istendi. İşte sonuçlar:

19’uncu yüzyıl manzara tablosu:

Soldaki: Homer Watson, Down in Laurentides (1882)
Sağdaki: Dall-E ile yaratıldı

Bendon Grosvenor: 

“Bir tablonun gerçekliğini onaylarken, fırça darbeleri ve kondisyondan sonra bakacağım son şey genellikle kompozisyondur. Soldaki Yeni Zelanda'ya benziyor, inekler biraz sıkıştırılmış ve çimler pek iyi boyanmış değil - ama ışığın tepelere düşme şeklini oldukça sevdim. Sağdaki resimde gerçek olamayacak kadar iyi görünen bir şey var. Bir Constable'ın parlak, kontrast oluşturan bulutları var ve dolambaçlı nehir bana Fransız Barbizon okulunu hatırlatıyor. Bir bilgisayardan bir Constable yapmasını isteseydiniz, muhtemelen bunu ortaya çıkarırdı. “

Sonuç: Doğru.

JJ Charlesworth:

“Sağdaki resimde, kenarlarda biraz karışık bir şeyler var ve nehrin nereye gittiğinden emin değilim... Soldaki, Amerikan büyük manzara ressamlarını anımsatıyor gibi görünüyor. Ön taraftaki yeşillik tuhaf ama dağlarda nemli bir pus var, inekler ve küçük bir gemi sallanıyor. Benim önsezim, soldakinin türün kodlarını anlayan çok geleneksel bir ressam tarafından gerçek olduğu yönünde.”

Sonuç: Doğru.

Pilar Ordovas:

"Gerçek hayatta, her zaman yüzeye ve boya uygulamasına bakardım ve bir sanat eserini Zoom'daki bir görüntüden asla yargılamazdım. Soldaki bana gerçek gelmiyor ama yine de, eminim dünyanın bir yerinde buna benzer bir manzara vardır. Sağdakiyle suyu, ağaçları ve havayı hissedebiliyorum, oysa soldaki resim bana düz ve pikselli geliyor, bu yüzden onun sahte olduğunu düşünüyorum.”

Sonuç: Yanlış.

Soyut dışavurumculuk

Soldaki: Gary Wragg, Chien 1 (1938)
Sağdaki: Dall-E ile yaratıldı

B.G.: “Bunlar iki gerçek eser olsa bile nereden başlayacağımı bilemezdim. İkisi hakkında da söylenecek ilginç bir şey bulamıyorum. Biri muhtemelen bilmem gereken son derece ünlü bir şey ama ben soyut sanatta çok kötüyüm. Soldakinin yapay zeka üretimi olduğunu söylerdim çünkü sağdaki bu çizik işaretlerinden bazılarında biraz sayısallaştırılmış bir şeyler olduğunu hissediyorum. Sağdaki resim, sanki... ah, bilmiyorum! Evet, soldakinin yapay zeka olmasına bağlı kalacağım.”

Sonuç: Yanlış.

JC: "Soyutlama, gelenek karşıtıdır ve figürasyona bağlı değildir, bu nedenle her birini kendi değerlerine göre değerlendirmeniz gerekir. Aslında soldakinde daha fazla çeşitlilik var, bu çizik işaretlerinin oldukça karmaşık bir yerleşimi var… Bu şekilde ifade edersek, kendimi ona daha çok çekilmiş buluyorm. Öğeler birbirleriyle daha çok konuşuyor, bu yüzden bir nedeni var gibi görünüyor. Sağdaki resim yeterince hoş ama daha az yapılandırma ilkesi var, bu yüzden bir insan tarafından yapılmış olsaydı, onu pek beğenmezdim"

Sonuç: Doğru.

P.O.: "Soldaki resimdeki şekiller ve çizgilerden emin değilim, ancak daha az renkli olsa da bana Pollock'un çok erken dönemlerini düşündürüyor. Sağdaki, bazı soyut dışavurumcuların veya belki Tancredi'nin ve 1950'ler ve 60'ların bazı İtalyan sanatçılarının erken dönem çalışmaları ile ilgili olabilir. Eminim yapay zeka bu mevcut çalışmalara onlara dayalı bir şeyler yaratmak için baktı ama ben yine de sağdakinin gerçek olduğunu söyleyebilirim.”

Sonuç: Yanlış.

Hollandalı natürmort

Soldaki: Ambrosius Bosschaert, Still Life with Peaches
Sağdaki: Stable Diffusion ile yaratıldı

B.G.: Soldaki elma tabağı bir Adriaen Coorte'ye benziyor - oldukça sofistike ve tabaktaki yansımayı sevdim. Çiçekler oldukça basit görünüyor ve taç yapraklar pek olmamış ama bence burada bana biraz oyun oynuyorsunuz… çünkü o dönemden oldukça hantal görünen natürmortlar elde edebilirsiniz ve bu onların çekiciliğinin bir parçası. Bu yüzden çok zor! Sağdaki resim, eksiklik olarak tanımlamak isteyeceğiniz şeylerle dolu: masa örtüsü, katlanmış bir karton parçası gibi görünüyor. Bununla birlikte, gerçek olabileceğini düşünüyorum çünkü yüzeyde yapay zekanın yapacağını düşünmediğim çatlakları görebiliyorum. Eğer öyleyse, çok, çok zekice.

Sonuç: Yanlış.

J.C.: “Sağdaki tanıdık geliyor. Pek çok natürmortta aşırı stilize edilmiş çiçekler elde edersiniz. Soldaki tatsız elmalar veya armutlar, her ne iseler... Kırmızıyı hangi tarafa koyacağınıza dair oldukça beceriksiz bir fikir olduğunu düşünüyorum ve onları oldukça cansız ve donuk buldum. Plakadaki yansımaya çok fazla dikkat edilmiş, renklendirme yanlış görünüyor ve yaprakların neden bu kadar çürümüş olduğundan emin değilim. İç karartıcı olduğu için kimsenin fazla satın almadığı bir sanatçı olabilirdi. Ani bir yargıda, soldakinin sahte olduğunu söyleme eğilimindeyim.

Sonuç: Yanlış

P.O.: “Sağdaki resim benim için çiçeklerle daha çok bir Hollanda natürmortu gibi görünüyor. Renkler tam olarak doğru değil ama korkunç bir reprodüksiyon olabilir. Soldaki bana Hollandalıdan çok İspanyol gibi geldi. Armuttaki kusurlu yapraklar, tabaktaki gölge gibi gerçekten çok iyi, bu yüzden bence gerçek. Natürmortlar tamamen sembolizm ve hayatın kırılganlığı ile ilgilidir, solmuş yapraklar bir nevi yenmiştir. Daha çok sanatçının o zamanlar ilgi duyacağı şeyle ilgili.”

Sonuç: Doğru

Empresyonist sahne

Soldaki: Edouard Manet, A Cafe on the Place du Theatre Français
Sağdaki: State Diffusion ile yaratıldı

B.G.: "Soldaki görüntü, görebildiğim kadarıyla, oldukça spontane ve yaratıcı. Kabataslak görebiliyorum ve tuvalin içi görünüyor, oysa sağdaki biraz parlak görünüyor. Kaldırım taşlarından biraz şüpheleniyorum, ağaç gibi görünüyorlar - ya da lamba direği, bu bir lamba direği mi? – en sağda… Soldaki görüntünün gerçek olduğunu söylemek istiyorum ama kadın kiminle konuşuyor? Bir leke gibi görünüyor. Sırf biraz daha pürüzlü ve hazır hissettirdiği için insan yapımı olmasını tercih edeceğim.

Sonuç: Doğru.

J.C. “Sağdaki çok düzenli, derinlik biraz bariz ve ağaçlar çok tekrarlı gibi geldi bana. Daha çok 3 boyutlu modellemeden çıkan bir görüntü gibi hissettiriyor. Soldaki, izlenimci meşguliyetlerin tüm tuhaf tutarsızlığına sahip - bulanık mesafe, kayıtsızlık ... Bunlar, kendilerine belli bir acıma katan insani değerler ve ben bunu diğerinde görmedim.

Sonuç: Doğru.

P.O. : Empresyonizm ile yüzey size her şeyi anlatır. Ancak sağdaki çalışmada renkler bana çok uzak geliyor ve beyazlar gerçekten çok beyaz. Ön planda yüzleri pek göremiyorsunuz. Bazen avangart sanatta tuhaf renkler elde edersiniz ama anlam ifade ederler ve duygu taşırlar. Bunun derinliği yok ve rakamlar biraz dalgalı görünüyor. Soldaki kompozisyon çok farklı. 

Sonuç: Doğru.

T24