Şair ÜMİT YURTKURAN yazdı: "Çöz Çözebilirsen.."

Ömrüm boyunca
Hep tek başıma
Yalnız bir savaşçı gibi
Mücadele ettim
Hayatın zorluklarıyla..

Kimseye göstermedim
Yaralarımı, gözyaşlarımı..
Gözlerimden süzülen damlalar
Kimsenin duymadığı
Sessiz çığlıklar gibiydi..

Gücüm ne kadar yettiyse
O kadar direndim hayata.
Al bu da senin hissen
Senin hakkın diyen
Hiç kimse olmadı..

Her düşüşün
Mutlaka
Bir çıkışı vardır dedim..

Kendi kendime
Geri dönmemek üzere
Yeminler ettim
Sözler verdim...

Ve
Karar verip çıktığım
Hiçbir yoldan
Geri dönmedim..

Her düştüğümde 
Yeniden kalktım
Hiçbir engeli
Gözümde büyütmedim..

Her seferinde
Önümdeki engeli aşmanın
Bir yolunu buldum..

Gönülsüz yapılan
Hiçbir iyiliğe itibar etmedim
Karşılıksız verilen hiçbir şeyi
Sonradan başıma kakarlar diye
Kabul etmedim
Kimseye de muhtaç olmadım..

Ömrüm boyunca
Al buda senin hakkın
Denmesini hiç beklemedim.
Emek verip hakkım olanı
Söke söke almasını bildim..

Başkasının hakkına da
Kul hakkına girmemek adına
Tenezzül edip
Elimi dahi sürmedim..

Zemheri de ayazı yaşadım
İliklerime kadar üşüdüm
Ama yılmadım.
Kırağı çaldı dallarımı
Döküldü yapraklarım
Ama direndim kurumadım..

Kendi baharımı
Tek başıma
Kendim yaşayıp
Kendim çiçek açıp
Göz yaşlarımla
Kendim sulayıp
Kendim meyveye durdum..

Gün geldi;
Bir çınar gibi
Köklerim
Toprağa sarılırken sımsıkı
Dallarım
Gök yüzüne doğru uzandı.
Ve gölgesinde
Nice hayatlar soluklandı..

Yalnızlığın sessizliğinde
Kendi şiirlerimi
Kendim yazdım
Kendi şarkılarımı
Kendim söyledim..

Kendi kurallarımı
Kendim koydum
Başkasının bana çizdiği
Sınırları tanımadım..
Hayatımın yönetimini
Kimseye bırakmadım..
Kendi dünyamı
Kendim büyüttüm..

Hamurum
Sevgiyle yoğurulsa da
Sevilmekten hep şüphe ettim..

Sevmeye hep inansam da
Kim neden sevilir
Bir türlü bilemedim..

Ruhlar mı anlaşır
Gözler mi fısıldaşır
Bir gülüş mü
Bir dokunuş mu
Anlayamadım..

Ve
Sevdanın sırrını
Bir türlü çözemedim
Ömrüm boyunca..

Belki gülen bir yüz
Belki içimi titreten bir ses
Belki ruhumu aydınlatan
Samimi bir çift göz
Aradım yıllarca..

Her girişimde bir şüphe
Her duyguda bir tereddüt
Her bakışta bir gariplik..

Bir gönül
Bir gönüle nasıl bağlanır
Yıllarca
Öğrenemedim bir türlü..

Umutlarımın tükendiği
Yüreğimin soğuduğu
Dünyamın iyice daraldığı
Kendi yalnızlığımda boğulup
Kendimden bile
Kaçtığım bir günde..

Saklanacak yer ararken
Zifiri karanlık
Yer yüzünde
Sen çıktın karşıma..

Bakışlarınla 
Yıldırımlar düştü gönlüme..

Taşlaşan yüreğim canlandı
Masum gülüşünle..

Tüm dünyam sakinleşti
Sessizleşti
İçimi titreten sesinle..

Aniden
Kararan ruhum aydınlandı
Şimşekler çaktı beynimde
İradem yok oldu
Kalıplar, kurallar yıkıldı.
Tüm yasaklara rağmen
Bir kör düğüm gibi
Bağlandı gönlüm gönlüne..

İşte şimdi karşıma çıktı
Hayatımın en büyük çıkmazı.
Hadi şimdi sen çöz
Çözebilirsen
Bu kör düğümü...

.....

Şairin tüm şiirleri için tıklayınız

.....