Yüzüne dumandan duvaklar çekmiş
Dağlardaki karın başındayım ben
Bir yanı yıkılmış bir yanı çökmüş
Yürekteki şarın taşındayım ben
Bir zaman el ele tutup gezdiğim
Gölgesinde methiyeler dizdiğim
Yaprağını kına diye ezdiğim
O ulu çınarın döşündeyim ben
Gözlerine bakıp hayal kurduğum
Hüzünlenip melül mahzun durduğum
Yüzündeki yaşı hayra yorduğum
Hatem-i pınarın kaşındayım ben
Vuslat için nazlı yârim gelince
Gönlümdeki gamı yası silince
Sayesinde biraz yüzüm gülünce
Halay ile barın peşindeyim ben
Badısaba’m deme sakın n’olacak
Sabredenler er geç Murad alacak
Gönüllerde sevgi bâki kalacak
Secdedeki kârın beşindeyim ben