CAFER GENÇ yazdı: "Bedel Ödeyenlere Sahip Çıkmak.."

Benim, "Destansın Delikanlım" dediğim bir Fırat’ım vardı.

Evet, 9 yıl önce, Ege Üniversitesi Tarih Bölümünde okurken "Tarih olan" ülkücü genç Fırat Çakıroğlu, Türk düşmanı malum teröristlerince şehit edilmişti.

22 yaşında, uzun boylu, yusuf yüzlü, yakışıklı, korkusuz, yiğit, mert, lider ruhlu bu delikanlının öldürülmesi beni çok üzmüştü, Çok etkilenmiştim, tarif edemeyeceğim derin bir duygusal sarsıntı yaşamıştım.

O günlerde oğlum Oğuz Kağan, İzmir, 9 Eylül Üniversitesinde okuyordu. İzine geldiği bir günde bana Fırat Çakıroğlu ile ilgili İzmir’deki durumu anlattı. Şiir yazmamı istedi. KÜRŞAT FIRAT’A AĞIT isimli akrostiş şiirimi yazdım ve bu şiiri kitabıma adlım.

Vefatının 1. yıldönümünde, Bursa Kitap Fuarının Türk Ocağı standında, anma programıyla, bu şiirimi okudum ve imzaladığım kitabımı ücretsiz dağıttım.

Fırat Çakıroğlu’nun annesi Özlem hanımın, Bursa’da Eğitim Vadisi’nde bir ilkokulda öğretmenlik yaptığını öğrendim. Oğlunun ölümünün 1. yıldönümünde acısını paylaşmak üzere ziyaretine gittim. Okul bahçesinin bir köşesinde uzun bir süre görüşmemiz oldu. Oğlu için akrostiş yazdığım bu şiirimi kendisine yarım saatte zor okudum.

O ağladı, ben ağladım...

Bana, "tesellim olan" ve "üzüldüm" dediği iki cümlesini özellikle vurgulayarak söyledi, "Oğluma herkesin sahip çıkmış olması ve çok üzülmüş olmaları, acımızın paylaşılması tesellim oldu" dedi.

Üzüldüğünü belirttiği sözlerini de sordum. "Tarih bölümü son sınıfında idi. Sembolik bir Mezuniyet Belgesi’nin olmasını için müracaatımız oldu, kabul edilmedi, üzüldüm" dedi. "Ege üniversitesinde tanıdıklarımın olduğunu, yardımcı olabileceğimi" söyledim.

Akabinde girişimde bulundum. Tanıdığım, Ege Üniversitesi Edebiyat Bölümü Öğretim Görevlisi Arife Gülsün hanımefendiyle görüştüm. İlgili bölümün yönetiminde olan bir yetkiliyle görüşerek benim görüşmem için telefonunu verdi. Görüştüm ve görüşmesi için de telefonunu Özlem hanıma verdim. Daha sonra bana, görüştüğünü ve isteklerinin kabul edilmediğini söyledi. Üzüldük. Ben 30 yıl müdürlük yaptım. "Günün anısına" diye resmi olmayan pek çok belge verdim. Ege Üniversitesi için de "vefa ve vicdan" adına verilmesinin bu kadar zor olmaması gerektiğini düşündüm. Anlayış, yaklaşım ve bakış açısı diyeyim de gerisini siz anlayın...

Bu ülke, değerleri uğruna çok bedel ödedi. Davalarının çilesini çekerek rahmetli olanlar için veda da vefa da anlamlı olmalı. Temennimiz ve tesellimiz ahlak, vicdan, vefa adına sahiplenmek, unutmamak ve unutturmamak olmalıdır. Unutmak ve vefasızlık inkardır, ihanettir. Ahlak ve vicdan sahipleri değerlerine ve davalarına sahip çıkmayı" insan olmanın erdemi" olarak kabul ederler. Neşet Ertaş, “Ağaçtan düşen yaprak kurur, yürekten, gönülden düşenler de unutulur” diyor, Biz aklımızdan, gönlümüzden, yüreğimizden hiç düşürmedik çünkü UNUTMADIK…

Yiğit Fırat’ım, destan delikanlım, ruhun şad olsun, kabrin nurla dolsun inşallah. Rabbim cennetinin rahmetini, hikmetini, bereketini nasip eylesin...

(Şehit Fırat Çakıroğlu’nun annesi Özlem hanımın acısına saygım sebebiyle görüşme fotoğrafını yayınlamıyorum)

..

KÜRŞAD FIRAT’A AĞIT

F eryat, gökyüzünü çatlattı Fırat,

I rmak olup aktın kara toprağa,

R ahmet, yağmur oldu gözlerimizde,

A teşe attığım yüreğim sendin,

T ahammül etmeye sabır yetmedi

.

Ç attım kaşlarımı, küstüm zamana,

A ğıt destanımsın Alp Er Tunga’dan,

K aç mevsim değişti bir günde bilmem,

I ssız bir köşede dar geldi dünya,

R uhun, hayalindi Kürşad’dan gelen,

O lmuyor, susmuyor sessiz çığlığım,

G ün olmadan yarın, dünü terketti,

L akin vefa da, veda da manalı,

U zaklara senle giden ben oldum...

(BİR BAŞKA SEVDA şiir kitabımdan Bursa, 2015)

.....

Yazarın tüm yazıları için tıklayınız

.....