Şöyle bir bakıyorum da etrafıma; sosyal hayatı sanal sosyallikle devam ettiren bir toplum haline geldik..
Teknolojinin tabii ki yatsınamaz faydaları var.. Hayatı kolaylaştıran, kısa zamanda problem çözen, modern çağa ayak uyduran teknoloji.. tabii ki muhteşem birşey .
İnsan ilişkilerinde, iletişimde kullanılan teknoloji de güzel .
Fakat "Sosyal Medya" denilen ve teknolojinin bir başka kolu olan iletişim aracı gerçek sosyal hayatı köreltiyor.. İnsanlar birbirlerini ziyaret etmeyi, birebir sıcak sohbetleri, özel gün kutlamalarını teknolojik bir şekilde bir mesajla geçiştirir oldular..
Öyle bir durum ki mesajları dahi kısaltarak, sadece adet yerini bulsun dercesine yazmalara kadar götürdük ..
"Mrb, nabr, grşrz.." gibi hatır sorar olduk.. Bir anlamda insanların aynı havayı teneffüs ederek, gözgöze, yanyana sıcak sohbetlerini tüketir hale geldik..
Teknolojiyle bu iletişimi çözdüğümüzü sanarak o sıcak, birebir sohbetleri tükettik..
İnsanlar birbirlerinden bıkmışcasına tahammülsüz bir şekilde kabuğuna çekiliyorlar.. Adeta izole olup tek arkadaşı teknolıjik cihazlar gibi onlarla haşırneşir oluyor.. Bu şekilden de bıkmışcasına davranıp, mesajları dahi kısaltarak sosyalleşiyoruz ..
Bu da tükenince ne olacak ?.. Dışarıda güzel hava ve güneşten istifade etmek varken, bilgisayar başında zaman öldürüyoruz ..
Arkadaşlarımıza bu sanal yoldan ulaşıp hatır soruyor, oyun oynuyor, haber, bilgi bunlar için sörf yapıyoruz..
Bugün; dünün kopyası, yarının aynası misali ..
Oysa ki hayat güzel, yaşamak güzel, dostlar, dostluklar güzel..
Birebir iletişim daha da güzel..
Ve bizler bu güzellikleri yok ediyoruz..
Tek suçlu teknoloji değil tabii ki..
Aslında insan ilişkileri tükeniyor ve biz buna sebep bu teknolojik iletişim araçlarına "bilgisayar" a yüklüyoruz .. Tabii ki olması gerektiği kadar ve dozunda olan güzel ve gerekli.. Normal olmayan "bağımlısı" olmak..
Yalnızlığa arkadaş olan bilgisayar, bizi daha çok yalnızlaştırıyor ..
Evli çiftlerin çoğu da işten eve döndüklerinde yemeğin ardından bilgisayar başına geçebiliyor, aile bireyleri birbirleriyle sohbet etmeleri, birbirlerine günün nasıl geçtiğini sormak yerine bilgisayar başına geçerekte iletişim kopukluğu yaşıyorlar.. Birebir iletişim olan evlilik kurumu, çoğu çiftlerde zayıf olunca zaten kopukluk oluyor ve çiftler "iki kişilik yalnızlık" yaşarken, bilgisayar da bu iki kişilik yalnızlığı iyice tetikliyor..
Geçtiğimiz gün, birebir duyduğum bir olay; emekli çift evdeki kendilerine ait bilgisayarların başına oturup sanal, sosyal ortamda hiç tanımadıkları kişilerle teknolojik sohbet ediyormuş ..
Oysaki o zamanı birbirleriyle sohbet ederek geçirseler daha sağlıklı olmaz mı ?
Hem evliliğin huzurlu devamı için de en doğrusu bu değil midir ?..
Artık, market ve neredeyse tüm alışverişlerimizi bilgisayarla yapar olduk ..
Bu da ayrı bir boyutu ..
Bu da bizi iyice bilgisayar bağımlısı yapmıyor mu ?..
Hiçbir şeyin bağımlılığı sağlıklı değil tabiki de bunun ayarını kaçırmak da daha kötüsü..
Bilgisayar bağımlılığı oluşan yeni bir nesil de geliyor..
Bu da demektir ki; gelecekte insan ilişkilerinin çok daha köreleceği, sosyallikten uzak yetişkinler olarak hayatlarını idame ettirecek topluluk silsilesi....
Tabii ki teknoloji güzel, çağdaş bir araç fakat herşeyin bağımlılığı gibi bu bağımlılık da insanı esir aldığında zararlı ve tehlikeli olacaktır .
Yine söylüyorum ki; dışarıda hayat var; doğa, temiz hava, oksijen var, güzel arkadaşlar ve birebir sosyal hayat var.. Onlara da zaman ayırmak çok daha güzel ve doğru olan aslında.. Bunu zaman zaman hatırlamakta mutlaka fayda var.. Bunun da ötesinde yetiştirdiğimiz gençlere de anlatmakta, onları bu yöne teşvik etmekte de zorunluluk var, değil mi ?..
Teknolojiden uzak kalmayacağımız, ancak esiri de olmayacağımız günlere sevgiyle..