Bir şeyleri anlamak için gruplamaya ihtiyacımız var. Ama bu gruplama bilinç genişledikçe yenilenmeli. Bazı tanımlar günümüzde güdük kalıyor. Bugün bunlardan bir grupla halleşeceğiz!
Maddenin halleri:
Katı, sıvı gaz mı, mı, mı?
Organik veya inorganik ayrımı,
Suni ve yapay ayrımı nasıl, neye göre yapılacak?
Ya da canlı ile cansızı nasıl ayıracağız?
Oldukça zor sorular, ama hele yola çıkalım bakalım neler açılır, hangi yanıtlar gelir, nasıl akışırız!
Doğada var olan her şey doğaldır. Kimyasal tepkimeler sonucundaki dönüşüm de doğaldır. Organik ve inorganik ayırımını doğal olmayan, doğada olmayan tanımı ile oturtmaya çalışırsak böyle.
Renk ve nota inorganik midir?
Plastik, tuz, baz inorganik midir?
Kelimeler, geometrik şekiller ve sayılar inorganik midir?
Belki üç boyutlu olmayan şeylere “inorganik” diyebiliriz. Buna göre, harfler, sayılar, geometrik simgeler, gölge ve ayna yansımaları inorganiktir.
Bir varlığın organik olabilmesi için, en az karbon, oksijen ve hidrojen elementlerinin üçü bir arada olması gerekiyormuş. Güzel de, bu sayılanlar da inorganik olarak ayrılmamış mı! İnorganik diye tanımlanan tuz, asit, baz, su, ışık tüm organik varlıklarda var. Su organik değil, ama yüzde yetmişi su olan insan organik mi? Biz bu ayırımı yaparken maddenin hallerinde takılmakta mıyız yoksa. Maddenin gazdan sonraki jel ve ışık halini yok saydığımızdan kafamız mı karışıyor?
Sorulara devam edelim:
Düşünce madde mi, inorganik mi?
Duygular düşünceler canlı mı?
Organik olan mı canlı?
Enerji canlı mı?
Canlı ile cansızın farkı nedir?
Canlı ile cansızı ayıran soluk alıp verme özelliğidir. Tüm canlılar soluk alır. Soluk alıp veren canlılık bu dünya, yatay akış, üçüncü boyut işleyişinin özeliğidir. Bu genellemeyi bozan bir iki canlı türü ise mevcuttur. E, yaşamın “oynar disiplin” kuralı herdem geçerli.
Soluk alma özelliği farkettiğiniz gibi tüm varoluşu açıklayamıyor.
Esas yanıt tüm bilinen ve bilinmeyen alemin enerji olmasında yatabilir mi? Hatta tüm alemin canlı bir organizma olduğunu düşünebilir miyiz? Işık da organik sayılmaz mı o zaman? Esasında yatay akış, bu görünen yaşam, enerji dönüşümünden başka nedir ki? Beta dalgaları iş başındadır. Dikey akışta ise enerjinin değişimi var, üç boyutludan sonraki boyutlara akan oluşum zinciridir. Orada da Alfa dalgalarından bahsedilir.
Oluşumu kavramak için parçaladıkça detaylarda boğuluyoruz. Atomu parçalayarak ise bütüne ulaşıyoruz. Bütünsel bakışın önemi ortaya çıkıyor. Atom, maddeyi oluşturuyor ve hem ışığı hem kütlesi var. Fatom, ışığı oluşturuyor ama kütlesi yok. Işık, atomlar arasında, nöron, DNA, RNA, arasında da oluşmaktadır. DNA'mız boyutlar arası güçte iken sadece yüzde üçünü kullanarak üç boyutlu yaşamda mı sıkışmaktayız? Tüm hücreler, canlı veya cansızlar her şey, bilinç artışını amaçlar. Aydınlanma bütünsel bir amaçtır! Gözlemlerimiz maddeden ışığa, ışıktan maddeye geçiş olduğunu açıklıyor. Işığı çoğaltmak, bilinçlenmeyi genişletmek kavramı konuyu, kuantum mekaniğine, sonsuz olasılık dünyasına da getiriyor. “AŞK-İ-KAR” kitabımızın ana teması; yatay akış, dikey akış, bütünsel akış ve hologram akış kavramlarıydı.
Sonuç olarak, “inorganik varlık” diye bir kavram yok. İnsanın var saydığı, geometrik şekillere, sayı ve harflere inorganik diyebiliriz. Bir kilo üçgen satın alamayız. Bunlar insanın düşüncesinde yaratılmış soyut tanımlamalardır.
O zaman, bize gerekli olan bütünsel bakışın özellikleri;
1- Herşey biribirini var eder.
2- Tüm alem enerjidir ve enerji hem dönüşmekte hem değişmektedir.
3- İnsan da akışkandır.
4- Madde hem parça hem dalga halindedir.
“Maddenin hali; Katı* sıvı* gaz* ses-ışık* bilinç.” (Bedri Ruhselman)
Düşünce, maddeye etki edebilir, yoğunlaştırabilir. İnsan kişisel enerjisini yükselttikçe (bilinç) var olan yeni bilgileri keşif eder ve bilgi ona açılır. Kişi de sadece bilinç (idrak) seviyesince akar, yaşar. Bilinç, titreşim halidir, bilinçlenmek varoluşun, en hafif, ama en güçlü titreşim haline doğru doğal bir akışıdır. Varoluşun tüm işleyişi bu bilinç genişlemesi olarak görünmektedir. Biz de bu bilinç okyanusunda bir damlaymışız!