“Emekli oldum, gençlere öğretecek bir şeyim yok” mu diyorsunuz ?..
O zaman öğrenmeye devam etmek gerekebilir.

“Ev hanımıyım; ev, çocuk işleri yeter bana” mı diyorsunuz ?..
O zaman yaşam içindeki koşuşturmada nasıl yenilendiğimize dikkat
etmemiz gerekebilir.

Yoksa kahvelerde çürüyen bir yığın veya misafirlikte konuşma sanılan gürültünün içinde şişmanlayan, mutsuz, hasta insanlar oluruz.. Öğrenmeyen beyin, hareket etmeyen beden, yenilenmeyen insan çürür.

Yenilenmez isek başkalarının sözlerini aktarırız, çünkü kendi sözümüz oluşmaz. Ölmeden önce ölmüş, çürümüş, yaşamdan emekli olmuşuzdur. “Ölmeden önce ölmek” ile karıştırmayalım;

Onlar yaşam olmuşlar, biz çöp !..
Onlar
güzelleşir, hafifler ve akarlar.
Çünkü insan; düşünce, enerji, su, hava ve zamandır ve bunlar gibi akışkandır. 

DOğUŞ
Doğum ve ölüm                     
Biri geliş biri gidiş.
Ne üzül ne sevin.
Ne bulut ağlar,
Ne güneş güler
İnsan duygularla
Ömür kaybeder !..
 
Dünya, dünyalar
Zaman, zamansızlık içinde.
Görünene ait değiliz.
Biraz veriş, biraz alış.
 
Peki ne alırız?
Tüm insanlar biz
Tüm çocuklar biziz
Geldiğimiz bilinçle,
Gidemeyiz !..
Biraz oluş, gerçek doğuş..
 

 

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.