ŞİİR BİR SÖZ SANATIDIR.
ŞİİR, HAYATIN TADIDIR.
ŞİİR, DUYGUNUN FERYADIDIR.
ŞİİR, ŞAİRİN MURADIDIR,
ŞİİR SANATTIR, HAYATTIR.
GERİSİ TEFERRUATTIR...
Şiiri tarif etmek zordur. Kişiye göre değişir. Duyguya ve düşünceye göre farklı anlamlar kazanır.
Ben de (bana göre diyerek) şiiri tarif etmeye çalışayım.
"Şiir, duygu ve düşüncelerin yıldızlar kadar çok ve parlak bir coşkunluğunun ifadesidir.
Şiir, hayatın dantel gibi mısralarla desen desen, nakış nakış işlenmesidir.
Şiir, söz sanatı ile ruh ve hayal aleminin, duygu ve düşünce dünyasının süslenmesidir.
Şiir, çıplak ayakla çamurda, kumsalda yürümek kadar zevkli ve sevimli duygudur.
Şiir, tabiatın harikulade manzara tablolarını bile gölgede bırakacak kadar şaheser bir sanattır.
Şiir, insanı aynadan daha net, daha parlak, daha gerçek, daha güzel ve daha iyi gösterme vesilesidir.
Şiir, ilgi ve sevginin, özel ve güzel tarifidir"
desem de şiiri tanımlamak gerçekten çok zordur.
GEL
Güneş Batı’dan doğacak,
Kıyamete karış da gel...
Ağustosta kar yağacak,
Mevsimlere danış da gel...
..
Yıldızlar ufku yakmadan,
Gün, karanlığa bakmadan,
Irmak, yokuşa akmadan,
Rüzgarlarla yarış da gel....
..
Yollar denizleri aştı,
Dünüm, günüme karıştı,
Yelkovanın yönü şaştı,
Zamanımla barış da gel....
..
Yıllar yalan, yaban oldu,
Resimlerin rengi soldu,
Bak, ömrümün vakti doldu,
Anılarla tanış da gel...