Milli Eğitim’in Karnesi Çok Kötü

Bir eğitim-öğretim yılı daha, sorunlarla ve sıkıntılarla 17 haziran günü itibariyle sona erdi. Karneler dağıtıldı. Milli Eğitim’in zayıfı çok, karnesi çok kötü. Bu yıl da sınıfta kaldı.

Bildiğiniz üzere okullar tatile girmeden kısa bir süre önce LGS sınavları da 5 haziran günü yapılmıştı. Her sınavda olduğu gibi bu sınavda da sınav kaosu, korkusu yaşandı. Sonuçlar yakındı açıklanacak ve yerleşme kaygısı, endişesi, heyecanı başlayacak. Milli Eğitim’in bir yılı daha habersiz, ilgisiz, etkisiz, faydasız, anlamsız bitmiş olacak.

Pandemi, 2 yıl stresli ve sıkıntılı günler yaşattı. Bizleri evlerimize hapsetti, hayatımıza hükmetti, yaşayışımızı perişan etti. Sosyal hayatımızla birlikte eğitim hayatımızı da etkiledi. Bu durumun, dünyanın bütün milletleri için geçerli olduğunu düşünecek olursak, “şerde, hayır aramak” gerekir diyerek bu gibi durumları fırsata çevirmek (krizi yönetmek) isabetli ve faydalı olacaktır. Bunu söylerken şunu demek istedim. Eğitim konusunda, başta eğitim sistemi olmak üzere, okul ve derslik ihtiyacı, ikili öğretim sıkıntısı, bilimsel kaliteli ve etkili eğitim, sınavla yerleşme sorunu, öğretmen yetiştirme ve atanamayan öğretmenler ...vs gibi henüz çözülmemiş pek çok derdimiz, sıkıntımız var. Eğitim sorunlarımıza el atılıp çözmek için ileriye dönük yatırımlar yapılsa da rahatlasak diye düşünüyorum. Artık, “Günü Kurtarma” anlayışından vaz geçmeliyiz. Eğitimi, millet ve memleket meselesi olarak istiklal ve istikbal düşüncesiyle, “köklü” ve “kalıcı” çözümler üretip kör, topal olmaktan kurtarmak ve eli yüzü düzgün hale getirmek gerekiyor.

Öncelikle, "her şeyin temeli eğimdir" gerçeğinden hareketle, eğitimin önemli ihtiyacımız olduğu anlayışına sahip olmamız ve buna göre, mükemmel arayışlar içerisinde hareket etmemiz gerekmektedir. Amacımızı bilmek ve bunu ortaya koymak zorundayız.

Eğitimde, amacımız olan hedeflere ulaşmamız, araçları kullanmamızla mümkün olacaktır. Amacımızı, "ideal insan" modeli, araçları da, "eğitim sistemi ve uygulamaları" diye tanımlayacak olursak eğitim meselesini halletmek için "kararlı" olmamız yeterli olacaktır. Amaçlarını tespit etmiş ve en iyi araçlarla eğitimde yol alan ülkelerin başarılarını hayranlıkla takip etmekteyiz. Bu ülkelerin kararlı tavırlarının ve tavizsiz tutumlarının bizlere de örnek olması gerektiğini düşünüyorum. Gelişmiş ülkelerde olduğu gibi bizler de ne yaptığımızı, nasıl yapacağımızı bilmeliyiz.

.

Finlandiya’nın ve Japonya’nın eğitim sistemleri dünyada en iyi eğitim örnekleri olarak gösterilmektedir. Bu iki ülkenin eğitim sistemleri tamamen farklı olmasına rağmen özünde, amacında ve oturmuş eğitim sistemleriyle kararlı olmaları konusunda aynı olan ortak yönleri başarılarının sırrını oluşturmaktadır. Kısacası; eğitimin özünde, insanı hayata hazırlamak düşünülmektedir ve amaç olarak üreten insan olmaları sağlanmaktadır. Yerleşmiş anlayışları ve yaklaşımları ile eğitimi tavizsiz gerçekleştirme kararlılığında olduklarını söylememiz mümkündür.

Finlandiya’nın ve Japonya’nın eğitim sisteminde sınav, ödev, kitap...vs ya hiç yok ya da seviyeye göre en son düşünülen önemsiz bir ihtiyaç olarak görülmektedir. Doğrusu da budur, bizde de böyle olmalıdır. Çünkü, sınavlar, ideal eğitim için çözüm değildir. Her öğrencinin başarılı olacağı mutlaka bir yönü vardır. Öğrencilerimizin bilgilerine ve becerilerine göre başarılı olacakları ilgi alanlarına göre yetiştirilecekleri bir eğitim sistemi olmalıdır. "Bana göre, benim için eğitim" anlayışı ve yaklaşımı ile hayallerini gerçekleştirmelerine imkân ve fırsat verilmelidir. Memleketimizin profesöre, mühendise, doktora vs ihtiyacı olduğu gibi işçi, çiftçi ve hatta çöpçü gibi her türlü meslek grubu için personele, elemana ihtiyacı vardır. Öğrencileri, ilgi ve bilgi durumlarına güre mutlu olacakları bir HAYATA ve severek, isteyerek yapacakları bir MESLEĞE seçeneklerle yönlendirmek gerekir.

.

Eğitimde durum iyi değildir, köklü değişiklikler için reform şarttır.

Sınavların perişan ettiği eğitim sistemimize güzel bir örnek olması temennisiyle Osmanlı Mekteplerinin duvarında bulunan bir yazıyı hatırlatmak istiyorum. Bir asırdan daha fazla bir zaman öncesinden söz edilen bu yazıda şöyle denilmektedir:

"Balığa uçmayı, kuşa yüzmeyi öğretmekte ısrar etmeyin" diyor...

BEN DE. "Hayat, 4 şıktan doğru olanı bulmaktan ibaret değildir. Sınavla, notla, rakamla, sayıyla boş yere uğraşmayın, kişiye göre beceri eğitim sistemini uygulayın" olsun, bitsin diyorum...

Daha önceki köşe yazımda SINAVSIZ EĞİTİM SİSTEMİ ile ilgili projelerimi, tekliflerimi ve tavsiyelerimi yazmıştım. Şimdi de "sınavları kaldırın gitsin" diyorum. "Niye mi, nasıl mı, ne mi yapalım?" diyorsunuz. İşte size çözüm: