Hepimiz kendimizle konuşuruz. Konuşmamızın otomatik mi, önceden kayıtlı mı olduğunu fark etmemiz gelişmemiz için önemlidir. Bizi engelleyen kayıtlı düşünce kalıplarımızın çoğu bize ait değildir. Bu konuda neler yapabiliriz?
SORULAR
Nereler de takıldık ki yön değiştiremiyoruz?
Konuşmalarımızın kaçı otomatiktir?
Asla yapmam dediğimiz şeyleri sonradan hiç yapmadık mı?
Bizi harekete geçiren sebepler nelerdir? ‘Yorgunum’ diyen kişiye ona inanmadığımı söylediğim zaman, ayağa fırlayıp ‘yorgunum’ diye bağırdı! Bizi harekete geçiren mesela dosttan gelen bir telefon olabilir mi?
Bilincimizin genişlemesini engelleyen kalıpları fark etmezsek hep aynı şeyi ister, aynı şekilde yapar, aynı yerde tökezleriz.
UYGULAMA
Kendimize söylediğimiz olumsuz kalıpları sesli söyleyelim. Kendimizi bu düşüncenin içinde hayal edelim. Bunu resimleyelim. Yakaladığımız kalıpların tersini yazalım, kendimizi olumlu olarak göz önümüze getirelim. Bu görüntüyü kendimiz içinde olarak resimleyelim. Birinci çalışmamızın üzerini karalayıp yırtalım.İkinci uygulama
Kendimize sesli olarak soru soralım. Sorumuzu sesli yanıtlayalım. Neler yapamıyorum değil neler yaparım diye yanıtlayalım. Kendimizle konuşmayı telefona kayıt edip sık sık dinleyelim. İnanmasak da beyin kayıt yapar. Kendimizle konuşmayı yazalım. Şu an yeni başlıyorum, iyi gidiyor. ‘Yapamam’ dediğimiz her şeyi ‘yaparım’a çevirelim. Düşünmek istediğimiz konuyu belirleyelim, o konuda hem konuşalım hem yazalım.SESSİZ KONUŞMA AKAR.
İçimizde bir dost var, bize her zaman yanıt verir. Yanıtın kafa sesinden mi, vicdanımızdan mı, egomuzdan mı, iç sesimizden mi geldiğini ayırt etmek bu konuya yoğunlaştıkça ortaya çıkar. Meditasyon, tefekkür, inziva, konuşmama orucu kafa sesimizden uzaklaştırır. Önceki bir makalemizde bu konuya açıklık getirmiştik.
Kendimizle sesli konuşmak zordur. Yazarak konuşmak daha zordur. Zor dediğimizde birkaç kat daha zorlanırız. Gerçekte insanın isteyip de yapamayacağı bir şey yoktur! İnandığımız zaman, enerjimizi oraya odaklarız. Beynimiz yapmadığımıza değil, yap dediğimize tepki verir, yön değiştirir, yeni yollar açar. Beynimiz bizim emrimizi bekler. Ben ve evren birdir ve bu fikir bile çok büyük bir güçtür. Çevremizi de seçimlerimiz belirler. İnanmadınız mı, eyvah!