Ağaçlar, toprak, bol oksijen ve güneş; doğa hayattır.
Genelde çoğumuzun müşterek bir hayali vardır; belli bir yaşa gelince, örneğin emekli olunca ya bir sahil kasabasına, ya da bir köye yerleşmek ve doğayla iç içe olmak gibi..
.
Planlar öncelik sırasına göre kafamızda dizilir adeta; çalışmak, çoluk çocuğun okulu, evliliği, bizim emekliliğimiz ve ardından emeklilik döneminde yapmak istediklerimiz.
.
Müstakil ve tek katlı şirin bir ev; bahçesinde meyve ağaçları ve sebze yetiştirmek, çoğumuzun hayallerinin baş köşesinde değil midir?
Bu heves, hayal çok uzun yıllar devam eder. Tabii günü geldiğinde kaç kişi hayata geçirebilir ki bu hayalleri.
Ne güzel olur oysa ki, şöyle tenha bir sahil kasabasında bu hayali gerçekleştirmek.. Ya da herhangi bir köye yerleşmek; toprakla oyalanmak, meyve, sebze yetiştirmek. Kümeste tavuklar, benzer meşguliyetleri olan sevimli komşular.. Ağaçlar, toprak, bol oksijen ve güneş ne güzeldir.
.
Bu hayallerde, en çok da iklimi ılıman olan yöreler yer alır. Eeeee, kolay mıdır ki artık belli yaşa gelmiş bedenlerin aşırı sıcakla ya da soğukla savaşması. O yaşlarda çoğumuzda zaten ya romatizma vardır, ya da ufak tefek sağlık sorunları. Sanırım bunun içindir ılıman yerlerde yaşama isteği.
.
Ancak, bir yaştan sonra böylesine bir hamleyi yapabilmek önce cesaret isteyecektir tabii ki.. Belirli bir yaşa kadar alışılmış ortamdan başka yerlere göç etmek, o kadar da kolay değildir aslında. Yeni bir yere göç etmek, yeni bir mekan, yeni bir çevre, yeni komşuluklar, gidilen yere adapte olabilmek.. Dedim ya biraz cesaret ister.
.
- Ah bir emekli olayım kesin gideceğim buralardan, alacağım eşimi, bir Köroğlu bir Ayvaz yerleşeceğim sahile.
- Bir emekli olayım, alacağım göçümü gideceğim babamın köyüne..
- Bir emekli olayım.....
.
Aslında çalışma hayatı son bulmuş ve artık bir köşeye çekilip kafa dinlemektir arzulanan.
“Bugüne dek, çocukların sorumlulukları yerine getirildi ve çalışma hayatımız da sonlandı, artık kendimiz için de birşeyler yapma zamanımız geldi..” sözlerini kaç kişiden duydum. Oysa çoğu insanda bu planlar sadece tasarıdan öteye gitmez, gidemez daha doğrusu.. O saatten sonra da, çocuklardan ya da torunlardan uzaklaşamazlar, ya sağlık sorunları için büyük hastanelere yakın olmak arzusu, ya da artık bizden geçti duygusu.
.
İşte bu hayallerle ve planlarla avunurken insan, önünden geçip giden zamanı anlayamaz bile.. Zaman bu, erir gider.. Göz açıp kapayıncaya kadar yıllar akar gider..
.
Bu hayallerini ve planlarını (istisna da olsa) gerçekleştirenleri de, önce cesaretleri yönünden takdir etmek gerekir mutlaka ki.. Dedim ve bu paylaşımı mı da;
Ne mutlu hayallerini planlara dönüştürebilene,
Ne mutlu o planlarını da gerçekleştirebilene.. diyerek bağlıyorum..
.
Tüm planlarınızı gerçekleştirme fırsatı bulabildiğiniz nice bayramlar diliyorum;
Kurban Bayramınız kutlu olsun !..