Bir grup zenginin egemen olduğu bilim dünyasında adeta bir yarış başladı.
Bilim ve teknolojiye sahip çıkmayı becerenler artık çok büyük paralara ulaşıyorlar. Hatta Dolar’ı adeta bir “kâğıttan tanrı” yapmışlar ve o tanrılarının uğruna her rezilliği de göze alıyorlar.
Bu bağlamda kapitalizm yükseldikçe, zenginlerin düşünceleri ve hayata bakışları da değişiyor. Bunların arasında tabii ki bireysel fantezileri de geri kalmıyor. İşte o zenginler dünyasının son örneklerinden birisi;
(BBC News'te yer alan bir haber)
“Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Cape Canaveral Uzay Üssü’nden fırlatılacak bir roket, çok farklı bir görevi de yerine getirecek.
Bu roket, bilimsel işlevinin yanında, aralarında 16 yaşındaki Liam Anand'ın da bulunduğu 70 kişinin küllerini Ay’a bırakma hedefi de taşıyor. Liam’ın annesi, “Evden dışarı çıkıp yukarı baktığımda, onun bir kısmının Ay'da olduğunu bilmek, büyülü olduğu kadar duygusal da olacak" diyor…”
İşte böyle ve bu uzaya gönderi hizmeti de bedava yapılmıyor..
Dünyanın bir yerlerinde masum çocuklar ve kadınlar başta olmak üzere sivil toplumların katli üzerinden politikalar üretilip; o zavallı toplumların kanlarından, organlarından, petrol, gaz ve diğer madenlerinden paralar kazanılırken; elit bir grup da, bu türden yeni fanteziler peşinde koşuyor.
Neymiş, “aya baktığında çocuğunun bir kısmının orada olduğunu” bilecekmiş.
Keyife bakın keyife..
Bu doğrudan ruhsal bunalım ve boşlukların abuk sabuk doldurulmaya çalışıldığı bir cehalet depreşmesi.. Öyle bir cehalet ki, ölüm falan hikaye, aklı fikri sadece bireysel arzu ve duygularının tatmininde.
Bilim ve teknolojiye hakim bir kaç uyanığın ince bir tezgâhı gibi duran bu sahnede, “uzay aracıyla aya ceset külü taşıma” bedeline döktüğü binlerce doları, kendisiyle aynı gezegende yaşayan, açlık ve yokluk içindeki insanlarla paylaşmayı belli ki hiç aklına getirmiyor. Getirseydi ve bu yönlü bir paylaşım yapsaydı, belki de külü taşınan çocukların ruhları daha huzur içinde olurdu. Ve hatta böyle bir maddi paylaşımla, o ulaşamadıkları iç huzuruna da kısa yoldan kavuşabilirlerdi.
Yoksulluktan başını kaldıramayan insanlara el uzatmak yerine, bireysel ve sığ bir fantezi uğruna (zaten dolar milyarderi olan) birilerinin ceplerini doldurmaya alet de olmazlardı. Amiyane tabirle de söğüşlenmezlerdi..
Cehalet sadece okumayana has bir hastalık değil ki.
Şöyle bir bakın dünyaya;
Bilmem kaç üniversite bitirmiş ya da dolar milyarderi falan olmuş ne cahillerin elinde can çekişiyor insanlık..
Şöyle bir bakın ve düşünün.
Sağlıcakla kalın..