“Yorgun Mayıs Kısrakları” Y. Karakoyunlu’nun en güzel eserlerinden birisidir ve benim duygu dünyamda çok iz bırakmıştır. Orada tanımadığım bir Yahya Kemal, Menderes, Nazım Hikmet’le karşılaşmış ve çok sarsılmıştım. Zamanı geçmişte değil anda değerlendirmenin önemini de bu nedenle aklıma yazmıştım. Tarih ne önce ne sonra, anda yaşanıyor. Gelecekde sevenlerin 2. Abdülhamit dediği, nefret edenlerin zalim diktatör dedikleri Erdoğan için neler yazacaklarını bir düşünsenize.
Yaşadığınız an birileri için mutluluk getirirken, birileri için gözyaşıdır. 27 Mayıs benim hafızamda kefen giydirilmiş bir başbakan resmiyle sabitlenmişti. Halkın belleğinde de. Öyle ki tanık olanlar yıllarca CHP’yi cezalandırdılar. Gerçeğin böyle olmadığını bile bile. Yıllarca bu algı hiç değişmedi. Ki O Menderes, Ata’mızın isteği ile Aydın milletvekili ve en genç siyasetçi olarak meclise girmişti.
Ülkenin kötü talihi, bir 19 Mayıs sabahı resmi görevle Samsun’a çıkan Ata’mızın devranın öyle dönmeyeceğinden emin olduktan sonra saraya baş kaldırması ile değişti.
Tarih bir günde yazılmadı. Askeri idadide sabahlara kadar “mütalaa”larda memleketin sorunları defalarca masaya yatırıldı, ölüm nedeni için koydukları teşhislerle yol haritası belirlendi. Ömrünü bu davaya adayacak başka bir Kemal yoktu, ona yoldaş olmak en doğru yoldu. O gün o sorunları dert eden arkadaşları öyle de yaptılar. Plan adım adım uygulandı. O günün şartlarını bu günün değerleriyle anlamaya çalışacağımızı bildiği için bilge adam “Nutuk”ta her olayı, her gelişmeyi tarihe not düşmüştür. Bir eğitimci, bir kadın olarak ona hayran olmamam mümkün mü? Yıllarca onu anlatmak, sevdirmek şansım oldu çok şükür.
Duygu ve yazın dünyamızın yüzlerce rengini görüp tattım. Kimi zaman hayranlıkla, kimi zaman hayretle. Sözcüklerin gücüne bu yüzden çok inanırım. Bu yüzden “Nutuk” bir baş yapıttır benim gözümde.
Karakoyunlu bilmediğimiz bir zaman dilimine ayna tutuyor bu eserinde.
Travmalarla dolu çocukluk ve gençlik yılları Nazım’ı yaratmıştır. Usta şaire hayran olmamam mümkün mü? İlk şiirini sunduğu Yahya Kemal’in kibri, yalnız aşkı uğruna eşini terk eden Celile’yi değil gencecik harbiye öğrencisi Nazım’ı da derinden yaralamış ve “Endülüs’te Raks”, “Sessiz Gemi”, “Rintlerin Akşamı” gibi emsalsiz şiirlerin yazarı büyük hayal kırıklığım olmuştur. Böyle bir adama hayran olmam mümkün mü?
Gelelim asıl meseleye. Birileri için Menderes ölümsüzken, birileri “Batıya peşkeş çekmiş bir şuursuzdur” diyecekler.
“Yahya Kemal eşsiz bir şairdir ve adı çıkmış bir kadın için itibarını zedeleyemezdi” derken, birileri kaba, bencil, çift kişilikli diyecekler.
Birileri için Nazım, memleket sevdalısı eşsiz şairken, birileri “Komünist dinsiz! ” diye yaftalayacaklar.
Birileri Atamızı İstiklal Mahkemeleri, hilafet, latin alfabesi, kadın hakları, Cumhuriyet gibi konular üzerinden eleştirirken, aynı nedenlerle “Dünyaya örnek olmuş tek lider!” diyecek birileri.. Kur'an meali üzerinde ciddi çalışmalar yapmış olmasına rağmen “Ayyaş” diye itibar suikastı yapmaya çalışıyor aslında içten içe ona öykünen birileri.
Kişisel yaşamı, zayıflıkları ne olursa olsun ezanı aslına döndüren, Türk Lirasına yeniden Ata’nın resmini koyduran, sürekli “Milli İrade”ye vurgu yaparak seçim kazanan, kefen giydirilmiş darağacında bir Menderes unutulmayacak.
Eşsiz şiirlerin şairi Yahya Kemal unutulmayacak.
CHP’nin mahkûm, Demokrat Partinin sürgün ettiği, vatansever Nazım unutulmayacak.
Ve nasıl yaftalanırsa, çamur atılırsa atılsın Türk Milleti payidar kaldığı sürece anılacak, unutulmayacak Mustafa Kemal Atatürk.
O halde zaman neyi gerektiriyorsa onu doğru bildiği için yapmıştır insanlar. Özel hayat kişiye, kişinin ürettikleri kamuya aittir. Sorgulanacaksa onlar sorgulanmalıdır. Yaptıkları için daha iyisi şu olabilirdi, bu yanlış olmuş demek tarihi süzgeç ve mutlak adalettir.
Eğer ülkenin umuduna umut ekleyen o 19 Mayıs diriliş sabahı olmasaydı, yorgun Mayıslar yıllarca ülkeye çöken kara bulutları ne açan çiçekleriyle ne de esen meltemleriyle dağıtabilirdi.
Ruhları şad olsun!..