Her çiçeği koklarım, bir başkadır Manolya,
Çünkü ben Manolya’yı hepsinden çok severim,
Şimdi çok uzaklarda; o bir hayal, bir rüya,
O kalbimde saklıdır, ona açık ellerim.
Her çiçeği koklarım, bir başkadır Manolya.
Asude geçen bir yaz, tertemiz çocukluğum,
O zaman da -çocukça- yazıyordum şiirler,
Yazdığım her mısrada benliğimi bulduğum,
Gördüğüm her güzele bağlandığım devirler,
Asude geçen bir yaz, tertemiz çocukluğum.
Vahşi ormanı bile kuş sesleri çınlatır,
Su yanmaya başlarsa, suyla söndürülür mü?
Yalnızlık, yalnız geçen maziyi hatırlatır,
Beyhude geçen zaman geri döndürülür mü?
Vahşi ormanı bile kuş sesleri çınlatır.
Vücudum geç kaldın der, ruhum daha çok erken,
Dünya doyurmaz beni, ben hep sevgiye açım,
Keşkeler dizi dizi, gençlik elden giderken,
Yirmi altı yaşımda “erken” ağaran saçım,
Vücudum geç kaldın der, ruhum daha çok erken.
Aklar düştü saçıma, yoksa bu bir hazan mı?
Sona doğru giderken, boş yere çırpınışım,
Hayat neden çok kısa, ölüm bir sonsuz an mı?
Uzun bir rüya gördüm ve işte uyanışım.
Aklar düştü saçıma, yoksa bu bir hazan mı?
İstanbul 1988