Bu soruyu sorma nedenim aslında bencilliğin herkeste az ya da çok olması. Aslında fark etmesek de herkeste var ama kimisinde az, fazla, çok fazla vs. derece derece değişiyor kişiye göre.
Herkesin bildiği gibi insan yavrusu bebeklikten yetişkin olmaya kadar olan uzun bir süreçte bakıma muhtaç olduğu için, hep almaya koşullanmış ve yetişkin olunca da bunun sanki normal bir davranış olduğu fikrine sahip olmuştur.
Bencillik kişinin sadece kendi ihtiyaçlarını, kazançlarını düşünmesi ve bütün eylemlerini buna göre gerçekleştirmesidir. Yani hayatının ana temeli bunun üstüne oturmaktadır, her şeyini buna göre ayarlamaktadır. Ayrıca da bunu yaparken başkalarını dikkate almadan, önemsemeden ve yalnızca kendi gereksinimlerini düşünerek hareket etmektir. Bencil kişi kendi çıkarlarını herkesinkinden üstün tutma eğilimindedir.
Diğer yandan bir bireyin sağlıklı bir şekilde kendini düşünmesi, hayatını planlaması, ihtiyaçlarını karşılamak için çalışması, hayalleri, arzuları olması bencillik değildir, sağlıklı bir davranıştır.
Bencillik kıskacında olan kişi, kendi ihtiyaçlarının başkalarınınkinden daha önemli olduğunu düşünür ve öyle davranır, eleştirilere olumsuz tepki verir, başkalarına uyum sağlayamaz, işbirliği yapmak istemez.
Bir insan bencil ise çevresindekiler onunla baş etmekte zorlanır, çünkü o sürekli saldırır. Bu nedenle bencillik kıskacında olan kişi ile baş etmek için bireyin kendini iyi tanıması ve araya net sınırlar koyması, bu sınırların aşılmaması için çabalaması çok önemlidir. Alttan alma, çekilme ve fedakârlık yapma gibi özelliklere sahip olan insanlar, bencil kişilerle baş etmekte zorlanırlar. Bencil insanlar fedakârlığı her zaman suistimal ederler ve kendi bencil isteklerini dayatmak için kullanırlar. Bencil kişi istekleri gerçekleşmeyince öfkelenir ve başkalarını suçlar. Genelde bencil insan yalnızca kendisi konuşmak ister, istediklerini dayatır, sözel şiddet uygular ve karşısındaki kişiyi dinlemez.
Bu kişiye karşı alttan almak yerine düşüncelerin net bir şekilde ifade edilmesi gerekir. Yoksa bencil kişi kendi yaptıklarının doğru olduğunu düşünerek bencilce davranmaya devam eder.
İstinasız bütün bencil insanlar nankör olur ve ona ne iyilik yapılsa, ne verilse yetersiz gelir ve o hep daha fazlasını ister. Çünkü doyumsuz ve açgözlüdür. Gerçek dışı beklentilere sahip olan bencil insan bu beklentiler karşılanmayınca başkalarını suçlar.
Bencillik kıskacına düşmüş kişi ile birlikte bir şeyler yapmak çok zor ve acı vericidir. Bu çeşit insanın bencilce davranacağı dikkate alınmalı ve şaşırılmamalıdır.
Fedakâr, yumuşak başlı, özgüvensiz, “hayır” diyemeyen, başkalarını önemseyen, şefkatli insanlar bu tür bencil kişiler tarafından manipüle edilir, sömürülür maalesef. Buna dikkat edilmesi gerekir, zira bencil kişiler onlar için yapılan fedakârlıkların asla kıymetini bilmez, değer vermez.
Birey sadece bencillik denen batağın ne kadar acı verici olduğunu anlayınca bencillikten kurtulmak için çabalar. Özgecil olan her insan da bencillik batağından geçmiştir. Birey bencilliğin belirli bir düzeyine gelince artık bencillikten arınmak ister. Çünkü insanoğlu bu dünyada mutlu olmak için başka insanlara ve onlarla paylaşmaya ihtiyaç duyar. Sağlıklı birey başkalarını mutlu ederek kendi de mutlu olur. O yüzden insanlar kalabalık kutlamalar yaparlar.
Birey hayatını devam ettirebilmek için bir dereceye kadar bencil olmalıdır, buna sağlıklı bencillik deniliyor. Kişi bu aşamadan sonra artık ben yerine biz demeyi, hatta sen demeyi öğrenmelidir. Bencil değil sencil olmak zorundadır. Aksi halde bencilliği sağlıksız bir düzeye gelecek ve gittikçe yalnızlaşacaktır. Fakat bu bencillik düzeyini keşfetmek kolay değildir, Dünya Değişim Akademisi’nde uygulanan “Bencilliği Aşma Sanatı” bireyde bu farkındalığı geliştiriyor ve bencilliğin sağlıklı bir düzeye çekilmesini sağlıyor. Değişim Programlarıyla her şey mümkün!
Hepimiz Değişim İçin!