Küçüktüm, bilmezdim nasıl bir şeydir,
Ben bir gün babama sordum ölümü.
"Başka bir aleme gitmek demektir"
Deyince, rüyaya yordum ölümü..
Rüyada her yere gidip dönülür,
Dakikada bir çok insan görülür.
Niçin yaşanılır, neden ölünür ?
Çocuktum, bir oyun gördüm ölümü..
Dedem, ninem öldü; anlayamadım,
Ağlayanlar oldu, ağlayamadım.
Bunu bir sonuca bağlayamadım;
Urgana un gibi serdim ölümü..
Henüz tanışmadan ben bu korkuyla,
Gençlik geçti gitti, türlü coşkuyla,
Bayramda, törende milli duyguyla;
Yalnız düşmanlara verdim ölümü..
Babam öldüğünde ben de babaydım,
O zaman ilk defa ömrümü saydım,
Ancak, daha sonra zamana yaydım;
Yine bir sürgüne sürdüm ölümü..
Binlerce ölüyü gördüm işimde,
Hep kavak yelleri esti başımda,
Annem öldüğünde, kırkbeş yaşımda;
Ben yeniden başa sardım ölümü..
Ne dadaş, ne gakkoş, ne zeybek, efe,
Bildim, direnemez artık bu defa,
Çok yaklaşıp nişan aldım hedefe;
Bir yay gibi çekip gerdim ölümü..
Bak yaşın elliyi geçti Bayraktar,
Korkunun ecele ne faydası var ,
Dolunca, sayılı o dakikalar;
Ölüm beni, ben de vurdum ölümü..