Çağı yakalamak adına,
Koşarken geleceğe,
Düştük ideolojilerin peşine...
Yarına ertelenmiş hayallerle,
Yitirdik,
Gençliğimizde ki çok şeyi…
Büyük hayaller kurarken,
Kurtulamadık,
Günlük,
Basit hesaplardan...
Üç kuruş kazanabilmek için,
Sahte gülücükler kapladı yüzümüzü...
İçimiz kan ağlarken,
Karşımızdakine nefret kusarken,
İltifatlar yağdırıp,
Öpücükler dağıtmak,
Marifet sayıldı...
Sahtekarlığın,
İki yüzlülüğün adı,
Sosyal mühendislik oldu...
Yıllar geçtikçe,
İnsanlığımızdan,
Yitirdik çok şeyi…
Yavaş yavaş
Anlayışımız,
Alışkanlıklarımız
İnancımız değişti...
Sonra terk etti bizi,
Değerli bildiklerimiz…
Önce sevgi gitti,
Mağdur,
Mahsun,
Yıkık,
Ağlamaklı…
Ardından saygı bitti,
Mağrur,
Suskun,
Bıkkın…
Sonra güven yok oldu,
Terk ettiği yüreğe,
Bir daha
Dönmemek üzere…
Ve yaşanacaklar gitti,
Sırıta sırıta,
Pervasızca,
Ardına bile bakmadan…
Keşkeler arasında,
Kalakaldık,
Yaşayamadıklarımızla…
İyi kiler den yoksun olarak…
Kaybettiklerimizin yerine,
Koyamadık hiçbir şeyi…
Boşa giden günlerimizde,
Hep
Dünde bıraktık
Hayallerimizi…
21-11-2019
https://www.instagram.com/yurtkuranumit/
.....
Şairin tüm şiirleri için tıklayınız
.....