Bir Kadın Gidiyor..

Bir kadın gidiyor
Denklerinde gözyaşları
Olanca ağırlığıyla dizilmişler odaya
Umutlarını, umutsuzluklarını
Acılarını, sevinçlerini
Yalnızlığını, öfkesini, özlemini
Gelişi güzel atıvermiş denklerinin içine
En ağır yükü yüreğinde saklı

Bir adam ağlıyor
Geride kaldığını düşünerek
Yıllarca beklediği kadının ardından
Sevmeyi bilmeyen, ama sevdalı yüreğiyle
Nedenini sorguluyor bu gidişin
Farkında mı, aslında ilk giden olduğunun
Tutkularının peşinde sürüklenirken
Kendisine adanan bir kalbi unuttuğunun
Sarsılarak ağlıyor yalnızca, belki utancından
Sığınamıyor hiçbir kelimeye
Yalnızca hıçkırık sesleri yankılanıyor

Bir kadın gidiyor
Hayatını adadığı adamın incittiği yüreğiyle
Okşanmayı unutmuş saçları savruluyor
Ayrılığın delice esen rüzgârında
Sımsıkı kapatıyor gözlerini
Geldiği ilk günü anımsıyor
Nasılda coşkuyla dolaşmıştı
Şu an bir daha dönmemek üzere terk ettiği evi
Her bir köşesinde yaşadığı sevdanın izi
Yılların yıprattığı yorgun yüzü acıyla kaplı
Yaşanmamış düşlerini topluyor
Adamın hıçkırık seslerinin arasında

Bir adam ağlıyor
Birlikte geçen son gecenin zifiri karanlığında
Kalan olmanın korkunç gerçeği
Avunmak istiyor,
Yüreğinin acıdığı zamanlarda başını koyduğu omuzda
Avutması için boşuna bekliyor
Yıllarca varlığını yok saydığı kadını
Seslenmek istiyor, boğazından çıkaramıyor
Çok zaman önce söylemeyi unuttuğu adını
Dehşetle fark ediyor hiç düşünmemişti bir gün kalan olacağını
Ve gidişi görmemek için atıyor kendini
Şafakla beraber ıssız sokaklara

Bir kadın gidiyor
Yüreğinde her şeye rağmen tüketemediği sevdası en ağır yükü
Gücü yetmez hiçbir taşıyıcının
Son bir çabayla yine de kıyamadığı sevdalısının yaşayacağı evi toparlıyor
Sicim gibi gözyaşlarını ardında bırakarak
Denklerin yüklendiği kamyon hareket ediyor,
Taşıdığı yükün anlamını bilerek,
Ağır ve sarsıntılı…
Yaslanıyor kadın duvara
Elinde son kez tuttuğu anahtarı sıkıyor tüm kuvvetiyle
An sonra geçmişe ait olacak kapı önünde
Çekmeye varmıyor bir türlü eli
Son bir gayretle kapatıp çeviriyor anahtarı

Bir kadın gidiyor
En ağır yükü yüreğinde
Bir adam ağlıyor
Issız İstanbul sokaklarında
Giden kim,
Kalan kim?..

(Sevmeyi bilen yüreğe, Ablama..)