Hamasetle iş olmuyor.
Hani nerede o;
"Bayrak inmez, Ezan dinmez, Vatan bölünmez" diyenler.
Bayrak inmedi, Ezan dinmedi, Vatan bölünmedi,
Ama ;
Camiler mahzun dinledi, bayraklar mahzun dalgalandı.
Hürriyetimiz var dediğimiz ülkemizde mescitlerin, camilerin hatta Beytullah’ın kapısı suratımıza kapandı.
Evet, Yaradan bizi huzurundan kovdu.
Hem de küçücük bir virüs ile..
Hiç düşündük mü Yaradan kapılarını neden kapattı ?
Kur’an'a yüz çevirerek, şeyhlere, müritlere bağlanıp ilme ve bilgiye ters düştük mü düşmedik mi?
Çocukların başına bombalar yağan bir dünyada, erkek çocukların ırzına geçilirken, kadınlarımız vahşice öldürülürken sessiz kaldık mı kalmadık mı?
Allah’ın haram kıldığı faizi kendi çıkarlarımız için helal kıldık mı kılmadık mı?
Allah’ın var olduğu kulunun olmadığı yerde rüşvet aldık mı almadık mı?
İslam’ın emirlerini bir kenara bırakarak birbirimizle didiştik mi didişmedik mi?
Her yaptığımız işte Allah’ın varlığını unutarak kibir ve gurura kapıldık mı kapılmadık mı?
Allah’ın sıfatlarını bir kula yükleyerek günah işledik mi işlemedik mi?
Fitne ve fesat ürettik mi üretmedik mi?
Bir Lut kavmi işlediği “Oğlancılık" suçu yüzünden helak olmuştu.
Hem de gece teheccüd namazına kalkan Müslümanları olduğu halde.
Bir Nuh kavmi, söylediği küfürler yüzünden helak oldu. Hem de bir tufan ile.
Sürekli kötülüğü teşvik eden Nemrud kavmi kapıldıkları kibir ve gurur yüzünden helak oldu.
Onların üzerine de toz halinde sivrisinek sürüleri indi. Ve onların kanını emdi.
Ad kavmi ürettikleri fitne ve fesat yüzünden yaptıkları putlar yüzünden Yaradan onlara kuraklık verip helak etti.
Semud kavmi, adeta hiç ölmeyecekmiş gibi Yaradan’a başkaldırıp, yüksek kayalara yaptıkların evlerin içinde Allah’ın emirlerine karşı çıktıkları için helak oldular.
Dün bir kavmin helak olmasına sebebiyet veren olaylar kısım kısım bu toplumun içine yerleşmiş gibi.
Allâh Teâlâ bu günahkar insanlara şöyle buyurur:
“Onlara, kendilerinden evvelkilerin; Nûh, Âd ve Semûd kavimlerinin, İbrâhîm kavminin, Medyen halkının ve altüst olan şehirlerin haberi ulaşmadı mı? Peygamberleri, onlara apaçık mûcizeler getirmişti. Allâh onlara zulmedecek değildi, fakat onlar kendi kendilerine zulmetmekte idiler.” (et-Tevbe, 70)
Ayette de belirtildiği gibi ne yapılıyorsa biz kendi kendimize yapıyoruz.
Geçmişimizi şöyle bir irdeleyerek herkes kendini hesaba çekmelidir.
Ve kendimizi sağlama aldıktan sonra cihada çıkmalıyız.
Bu cihad öyle yalın kılıç göğüs gererek değil,
Kur’anın emrettiği şekilde ;
“Öyleyse kâfirlere itaat etme ve onlara karşı Kur’an’la büyük bir cihad ver.” (Furkan, 52)
Evet, ilk emre geri dönmek; “İkr’a”..