Beşikten mezara varlığını insanlığın yücelmesine adayan; yalnız irfan değil, ahlak ve erdem yudumlayan; gücü dahilinde hak hakikate ses olabilenlerin adıdır öğretmen. Tüm öğretmenlerin ellerinden öpüyor; bir şiirle saygılar sunuyorum.
Öğretmen
"Kırk yıl köle" olur her harf başına
Soylu sevdaların harı öğretmen
Sevgiyle yoğurur katar aşına
Ahlâk diyarının ar’ı öğretmen
Taze dokunuşla eser yeşerir
İlimle ışıldar mum gibi erir
Irmak gibi akar mahsulü verir
Çorak toprakların karı öğretmen
İrfân ziyasıyla gülümser yüzü
Bir uçtan bir uca bütün yeryüzü
Kardeşlik doğurur gece gündüzü
Fikrin ve zekânın hürü öğretmen
Sükûtu ikbâldir sözleri haktır
Serde fedakârlık üstüne yoktur
Şefkate hastadır dertliye doktor
İlham peteğine arı öğretmen
Kuşatır irfanla sihirli sesi
Mürekkep kokusu sarar herkesi
Ufkun terennümü sabrın bestesi
İdrak harmanının piri öğretmen
Öğretmen hissiyat öğretmenlik haz
İzandan sıyrılan bunu anlamaz
Sıradağlar gibi oku aklet yaz
İlmin yolculuğu kârı öğretmen
Maziyle bezeli bir şehir gibi
İrfan minaresi, aşk nehir gibi
Gülüşü çağ açan bir devir gibi
Birlik kalesinin suru öğretmen
Kadrini bilirim cahile inad
Onunla yükseliş onunla âbâd
O irfan şarkısı söze ne hacet
Şefkat bahçesinin moru öğretmen
Eğitimin hazzı bilginin harı
Gönülden gönüle sevgi diyarı
Gâh halay horondur gâh ata barı
Ülkümün türküsü t/eri öğretmen
Yürekleri közlü emekleri ter
Bülbül gibi şakır gül gibi biter
Medeniyet s/eri başka ne ister
Alın teri gözüm nuru öğretmen