Zaman eritmiş yazılarını
Adları okunmuyor
Kimsecikler gelmemiş
Yıllara inat durmaktan yorulmuş
Mezar taşları…
İstese de istemese de devrilmiş;
Nerede kaldı farkedilmişliğin
Nerede hani gündüz gibi
Parlak kişiliğin…
Bir avuç topraktan fışkırmadı mı;
Şu bir avuç yeşilliğin?
Sokak lambaları gibiyim
Geceleri fark edilen
Yıldız, yıldız göz kırpan…
Yalnızlığıma terk dilmiş duygularım
Gençlik uzaklarda yanıp sönen
Gemici fenerleri;
Yol gösterir ona bıraktığım anılar!
Birer birer çekip gitti sevdiklerim
Ne bir haber ne bir resim gönderdiler
Mermerlerde erimişliğin en acımasızı
Silinmiş tarihler arasında kayboldular
Bir selvidir şimdi başlarında bekleyen
Bir pet şişeyle belki şu çocuk su da dökecek
Ama kaç kişi arkasından bir Fatiha gönderecek!...
19.5.2001-İzmir