(Yatılı okul arkadaşlarıyla 26 yıl sonra kavuşmanın ardından)
..
Küçük Kuşlar
Küçük küçük kuştular
Gelecek için uçtular
Bir kafese kondular
..
Üşüdüler, canları yandı ağladılar
Geride bıraktıklarının hasreti vurdu
Birbirlerine sokuldular
Acıktılar lokmalarını,
Üzüldüler acılarını paylaştılar
..
Geçmeyecek sandıkları dört kocaman yıl
Koyun koyuna uyudular
En gizli duygulara, en zor anlara tanık
Akan gözyaşlarına mendil oldular
..
Bir gün açılıverdi kilitler
Gelecek gelmişti…
Havalandılar
An içinde savruldular
Hiç dönemeyecekler,
Uçmayı unutanlar,
Yitip gidenler oldu
..
Koca kadınlar oldular bir anda
Yaşam adına çırpındılar
Kendi gök kubbelerinde
Zaman zaman özlem sızlattı kalplerini
..
Ve o koca kadınlar yirmi altı yıl sonra
Bir sabah kavuştular
İlk bakış, ilk gülümseme ile
Yok oldu koca kadınlar
Bir anda döndü o küçük kuşlar
..
Zaman akmamıştı adeta
Kaldıkları yerden
Sevinçle, neşeyle kanat çırptılar
Hüzünlendiler
Kanatlar mendil oldu
Gerçeklik uzaklaştı
Cıvıltılar kapladı yeryüzünü
..
Onlar birer küçük kuştular
Aynı anda kanatlanıp uçtular...