BURSA ARENA'da, İzmir Eğe Üniversitesi Tarih Bölümü son sınıf öğrencisi Fırat Yılmaz Çakıroğlu’nun öldürülmesiyle ilgili ihmali olduğu gerekçesiyle 4 öğretim görevlisinin yargılanması sonucunda ceza aldıkları haberi vardı.
Beni rahatlattı mı, kesinlikle “hayır…!”
Makamları işgal edenlerin görevlerinin ve sorumlulukların sorgulanması gerekir.
Hayatının baharında şehit edilen 22 yaşında bir delikanlının bu şekilde hayatını kaybetmesinin tesellisi mümkün olmaz.
Ülkemizi yasa boğan, milletimizi derinden etkileyen bu olay yürekleri dağlamıştı, vicdanları sızlatmıştı. Unutulmama ve vefa adına sahiplenilen delikanlımız “efsane” oldu
Bazı günler ve olaylar vardır ki, insan hafızasında derin izler bırakırlar. Bunları unutmak mümkün değildir.
Yıl 2015, günlerden 20 Şubat...
Benim, "Destansın Delikanlım" dediğim bir Fırat'ım vardı.
Önce, Fırat'ın sevdiği kızın ağabeyi tanıtsın da daha sonra ben anlatayım.
“Sene 2010, kız kardeşimi birisi seviyormuş.
Bilmiyorum tabi kim, sadece iri yarı boylu poslu ve boksör birisi olduğunu öğrendim annemden.
“Olsun, ben de boksörüm!” dedim kendi kendime.
Öğrendim adını sonradan, Fırat Yılmaz Çakıroğlu’ymuş.
O gün Beyza’yı ilk kez eve bırakacaktı.
Duyar duymaz dolmuştan inecekleri yola koştum.
Belimde emanet var tabi, laftan anlamazsa vuracağım.
Kafama koydum çünkü.
Neyse indiler dolmuştan, yanıma doğru geldiler.
Boyu mu dersin, gülen yüzü mü dersin, korkusuz ve vakur yürüyüşü mü dersin..
Neyse, uzattı elini;
‘Ben Fırat, kardeşin buraya kadar bana emanetti, eve girene kadar sana emanet. Daha sonra ikiniz da Allah’a emanetsiniz.’ dedi.
Ne diyebilirdim ki ben bu yiğit ADAM’a?
Ne söyleyebilirdim ki?..”
Evet, 7 yıl önce, Ege Üniversitesi Tarih Bölümünde okurken "Tarih olan" ülkücü genç Fırat Çakıroğlu, Türk düşmanı PKK teröristlerince şehit edilmişti.
22 yaşında, uzun boylu, yusuf yüzlü, yakışıklı, korkusuz, yiğit, mert, lider ruhlu bu delikanlının öldürülmesi beni çok üzmüştü, Çok etkilenmiştim, tarif edemeyeceğim derin bir duygusal sarsıntı yaşamıştım.
O günlerde oğlum Oğuz Kağan, İzmir, 9 Eylül Üniversitesinde okuyordu. İzine geldiği bir günde bana Fırat Çakıroğlu'nu ile ilgili İzmir'deki durumu anlattı. Şiir yazmamı istedi. KÜRŞAT FIRAT'A AĞIT isimli akrostiş şiirimi yazdım ve bu şiiri kitabıma adlım.
Vefatının 1. yıldönümünde, Bursa Kitap Fuarının Türk Ocağı standında, anma programıyla, bu şiirimi okudum ve imzaladığım kitabımı ücretsiz dağıttım.
Fırat Çakıroğlu'nun annesi Özlem hanımın, Bursa'da Eğitim Vadisi'nde bir ilkokulda öğretmenlik yaptığını öğrendim. Oğlunun ölümünün 1. yıldönümünde acısını paylaşmak üzere ziyaretine gittim. Okul bahçesinin bir köşesinde uzun bir süre görüşmemiz oldu. Oğlu için akrostiş yazdığım bu şiirimi kendisine yarım saatte zor okudum.
O ağladı, ben ağladım...
Bana, "tesellim olan" ve "üzüldüm" dediği iki cümlesini özellikle vurgulayarak söyledi, "Oğluma herkesin sahip çıkmış olması ve çok üzülmüş olmaları, acımızın paylaşılması tesellim oldu" dedi.
Üzüldüğünü belirttiği sözlerini de sordum. "Tarih bölümü son sınıfında idi. Sembolik bir Mezuniyet Belgesi'nin olmasını için müracaatımız oldu, kabul edilmedi, üzüldüm" dedi. "Ege üniversitesinde tanıdıklarımın olduğunu, yardımcı olabileceğimi" söyledim.
Akabinde girişimde bulundum. Tanıdığım, Ege Üniversitesi Edebiyat Bölümü Öğretim Görevlisi Arife Gülsün hanımefendiyle görüştüm. İlgili bölümün yönetiminde olan bir yetkiliyle görüşerek benim görüşmem için telefonunu verdi. Görüştüm ve görüşmesi için de telefonunu Özlem hanıma verdim. Daha sonra bana, görüştüğünü ve isteklerinin kabul edilmediğini söyledi. Üzüldük. Ben 30 yıl müdürlük yaptım. "Günün anısına" diye resmi olmayan pek çok belge verdim. Ege Üniversitesi için de "vefa ve vicdan" adına verilmesinin bu kadar zor olmaması gerektiğini düşündüm. Anlayış, yaklaşım ve bakış açısı diyeyim de gerisini siz anlayın...
Bu ülke, değerleri uğruna çok bedel ödedi. Temennimiz ve tesellimiz ahlak, vicdan, vefa adına sahiplenmek, unutmamak ve unutturmamak olmalıdır.
Yiğit Fırat’ım, destan delikanlım, ruhun şad olsun, kabrin nurla dolsun inşallah. Rabbim cennetinin rahmetini, hikmetini, bereketini nasip eylesin...
(Şehit Fırat Çakıroğlu’nun annesi Özlem hanımın acısına saygım sebebiyle fotoğrafını yayınlamıyorum)
...
KÜRŞAD FIRAT'A AĞIT
F eryat, gökyüzünü çatlattı Fırat,
I rmak olup aktın kara toprağa,
R ahmet, yağmur oldu gözlerimizde,
A teşe attığım yüreğim sendin,
T ahammül etmeye sabır yetmedi
.
Ç attım kaşlarımı, küstüm zamana,
A ğıt destanımsın Alp Er Tunga'dan,
K aç mevsim değişti bir günde bilmem,
I ssız bir köşede dar geldi dünya,
R uhun, hayalindi Kürşad'dan gelen,
O lmuyor, susmuyor sessiz çığlığım,
G ün olmadan yarın, dünü terketti,
L akin vefa da, veda da manalı,
U zaklara senle giden ben oldum..