Yıllarca boş yere çektim kahrını
Uslanmadın gittin ey deli gönül
Her yüze gülene açtın kapını
Uslanmadın gittin ey deli gönül.
xxxxx
Gül dalında bülbül ile yarıştın
Bana ne demedin işe karıştın
Düşmanla dost olup küsle barıştın
Uslanmadın gittin ey deli gönül.
xxxxx
Yıllar geldi geçti boşa yoruldun
Dostların attığı taşla vuruldun
Sen bu hale nasıl düştün, ne oldun
Uslanmadın gittin ey deli gönül
xxxxx
Bahçende çiçekler soldu güz oldu
Doksan dokuz derdin şimdi yüz oldu
Dostlar kaçtı düşmanlara koz oldu
Uslanmadın gittin ey deli gönül
xxxxx
Yeter çektiklerin akıllan biraz
Şu geçen ömrüne dön de et niyaz
Bekleme boşuna gelmeyecek yaz
Paslanmadın gittin ey deli gönül…
27.4.2016