Çocuklarımız hem bu dünyadaki,
Hem de ahiretteki geleceğimizdir.
Onlar bu ülkenin teminatı, her şeyimizdir.
Hz Peygamber Efendimiz “Evlat kokusu, cennet kokusudur” Buyurmaktadır.
Öyleyse onlara gereken değeri vermeliyiz.
Bütün ihtimamı göstermeliyiz.
Onların sözlerine ve isteklerine karşılık vermeliyiz.
Onlara bunları öğretirken de onların bizi taklit ettiklerini unutmayalım.
James Baldwin bu konuya dikkat çekiyor ;
“Çocuklar büyüklerin sözünü dinlemekte hiçbir zaman başarılı olmadılar, öte yandan, büyükleri taklit etmekte hiç başarısız olmadılar.”
Bazen bizim göremediklerimizi onlar görebilirler.
Bazen bizim söyleyemediklerimizi onlar söyleyebilirler.
Zira onlar bu dünyanın en saf yaratıklarıdır.
Christopher Moore (yazar) şöyle diyor ;
“Çocuklar sihri görebilir, çünkü gözleri sihri aramaktadır.”
Bu sihri görme noktasında bir olayı torunumla beraber yaşadık.
5 yaşındaki torunumla araç içinde seyahat ederken arka taraftan seslendi.
"Dede bak ileride polis arabası var"
Yaklaştığımızda ise onun bir araç olmadığını bir maket olduğunu gördü.
"Bu araba değilmiş dede. Kandırıkçılık yapmışlar. Ama neden kandırıkçılık yapıyorlar ki?.."
Bu soruya bir neden bulamadım tabi ki. Sadece,
"Oğlum, şoför amcalar hız yapmasın diye koyuyorlar"
Ama kandırıkçılık. Ben arkadaşıma kandırıkçılık yapmıyorum.
Burada yol boyuna maket araçlarını koyan yetkililere, emniyet güçlerine sesleniyorum.
"Onun bütün oyunlarında polis araçları ve polislerin kullandıkları her araç mevcut.
Onun gözünde 'Kandırıkcılıktan' kurtulun ve bütün çocukların gönüllerine daha aklı selim bir yaklaşımla girin"
Bu çocuklar 5 yaşında kimlik gelişimini tamamlayan bireylerdir.
Gelecekte onların yanlış bir algıyla yetişmesine vesile olmayın.
Bunlar çocuktur deyip aldırmamazlık etmeyin.
Gelecekteki bütün savaşlarımız bu çocuklarla olacaktır.
Onlara en iyisini ve en güzelini şimdiden öğretmeliyiz.
Yalan ve yanlıştan onları arındırmalıyız.
Mahatma Gandhi “Eğer bu dünyada gerçek barışı öğreteceksek ve eğer savaşa karşı gerçek bir savaş vereceksek, işe önce çocuklarla başlamamız gerekmektedir.” demiş.
Bizler de bu çocuklara hak ettikleri değeri verelim.
İkinci olarak sorumluluğu bu yaşta öğrenmiş çocuklar gördüm
Tıpkı Danis Waitley’in dediği gibi
“Çocuklarınıza verebileceğiniz en iyi hediyeler sorumluluğun temelleri ve özgürlüğün kanatlarıdır.”
..
Yol boyunda yürüyorum. Bir metre kadar yüksekliği olan bir bahçe içinde 6-7 yaşlarında 4-5 kız çocuğu oturuyor. Ben yanlarına geldiğimde içlerinde birisi
"Amca, şu yerdeki şeyi verebilir misiniz ? Bizim için çok önemli"
"Neymiş bu kadar önemli olan"
"Şu yerdeki mendil"
Aldım, ağzı açılmış kolonyalı bir mendi. Çocuklara uzattım.
"Teşekkür ederim amca, Biz bir sosyal deney yapıyoruz. Çocuklara karşı gösterdiğiniz bu ilgiye teşekkür ediyoruz"
Çocuklar kendilerine değer verilip verilmediğini kendileri test ediyorlar artık.
“Dünyadaki dürüst ve gerçek sözlerin neredeyse tamamı çocuklar tarafından söylenmektedir.” ( Oliver Wendell Holmes )
Çocukların da artık büyükleri “Sosyal Deneyden” geçirecek yaşa geldiklerini görmeliyiz.
Doğrusu bu işten ziyadesiyle memnun olduğumu da söylemek istiyorum.
Büyükler olarak şunu hiçbir zaman unutmamalıyız.
“Çocuklar şekle sokulacak şeyler değil, serpilmeleri sağlanacak bireylerdir.” (Jess Lair )
Uzmanlara göre çocuğun kimlik gelişimi 0-5 yaş arasıdır.
Bu dönemde çocuğun kişiliği oluşmaya başlar kendini tanımlar, benlik algısı gelişir.
Çocuğun bir birey olduğunu hissetmesi gerekir.
Öz bakım becerilerini çocuğun yapmasına izin verilmelidir.
Çocuğun başarı duygusunu hissetmesi gerekir.
Onlara değerli olduklarını hatırlatalım.
Onlar da bize birçok şeyi öğretirler.
“Çocuklar size pek çok şey öğretebilir. Mesela sabrınızın sınırının ne olduğunu!”
(Franklin P. Jones )
Kızmak ve darılmak yok!..