Bir Kırmızı Gonca Gül Gibi…

'Ve kadınlar,

Bizim kadınlarımız:

Korkunç ve mübarek elleri,

İnce, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle

Anamız, avradımız, yarimiz

Ve sanki hiç yaşamamış gibi ölen

Ve soframızdaki yeri

Öküzümüzden sonra gelen

Ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız

Ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki

Ve karasabana koşulan

Ve ağıllarda

Işıltısında yere saplı bıçakların

Oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan

Kadınlar,

Bizim kadınlarımız..'

derken Nazım, bütün ustalığı ile birlikte bütün insanlığını da kullanarak anlatıyor bizim kadınlarımızı...

...

Kadınlarımız...

Bazı gecelerde biz, kuş tüyü yastıklarımıza başlarımızı koyup uyuyacak olurken, onlar başlarını avuçlarının arasına alıp memleketin geleceğinden kuşkulu yollara düşerler...

Erzurumlu Nene Hatun, Halide Edip Adıvar, Nezahat Onbaşı, Şerife Bacı, Fatma Seher Erden, Kastamonulu Halime Çavuş, Hafız Selman İzbeli, Gördesli Makbule Hanım, Çete Emir Ayşe, Tayyar Rahmiye, Tarsuslu Kara Fatma, Kılavuz Hatice, Gazi Ayşe Altıntaş ve isimsiz diğer kadın kahramanlarımız gibi; vatan, millet, bayrak, hürriyet, cumhuriyet için yollara düşerler...

Zaman zaman Yusuf Çavuşun Müfrezesinin, Çamlıtepe’ye doğru çekildiğini gören Gördesli Makbule Hanım gibi çılgına dönerek, silahını alıp çekilen askerlerin önüne doğru koşup, onları durdurarak ve adeta kükreyerek “Gün kendini feda etme günüdür, kaçmaktansa şerefle ölüme gitmeyi istemez misiniz” diyerek askerlerin önüne düşerler.

Yağan kurşunlara aldırış etmeden, geri çekilmeye dur demenin başka türlü olmayacağını bilip, kendisini görüp yiğitliğinden utanan askerleri cesaretlendirerek, daha bir hırsla düşmana saldırtmak için askerlerin önüne düşerler.

Korkusuzca mavzerini ateşlerken ve silah sesleri arasında “Vurun efeler vurun yiğitlerim” diye haykırışları duyulurken; bir ara sesi kesildiğinde başına isabet etmiş bir kurşunun hainliği ile bir çınarın yere devrilişi gibi oldukları yere düşerler.

Bir kırmızı gonca gül gibi, bir kırmızı karanfil gibi düşerler, düştükleri yeri ve dahi düşlerimizi güzelleştirmek üzere kutup yıldızı gibi önümüze düşerler...

Bir devinimi, devrime dönüştürmek için önümüze düşerler...

Anaları, bacıları, çocukları, kocaları için korkusuzca meçhul yollara düşerler...

Kadınsız devrim olmayacağına kanaat getirirler ki; ömrümüze düşerler...

'Kadınsız devrim olmaz' ki, bunu bildiğinden olsa gerek Tanrı kadını yarattı...