Bilmezdim..

Bilmezdim,
Tarifi olmadığını
Seni özleyişimin..

Bilmezdim,
Aşkın anlatıldığı gibi değil
Yaşanmadan bilinmeyecek
Bir sır olduğunu..

Bilmezdim
Yürekte büyüyen duyguların
Gözlerden fışkıran parıltılarla
Bu kadar kolay okunduğunu..

Bilmezdim,
Gönülden yola çıkan duyguların
Bu kadar kolay
Kelimelere döküldüğünü..

Bilmezdim,
Sensizce hüzünlenip
Sessizce beklemenin
Bu kadar zor olduğunu..

Bilmezdim,
En derinden
Sessizce özlemenin
Bu kadar çok can yaktığını..

Bilmezdim,
Huzur veren gülüşüne
Umudu saklamanın
Bu kadar
Cesaret verici olduğunu..

Bilmezdim,
Kalabalıklar içinde
Sırılsıklam yalnız kalmanın
Bu kadar zor olduğunu..

Bilmezdim,
Ayrı şehirlerde
Ayrı yataklarda
Sarılarak yatmanın
İnsana huzur verdiğini..

Bilmezdim,
Başımı onun dizine koyup
Tahta bank üzerinde uyumanın
Bu kadar rahat olduğunu..

Bilmezdim,
Işıl ışıl gülen gözlerinin
Gecenin en koyu karanlığında
Yüreğimi aydınlatan ışık olduğunu..

Bilmezdim,
Çaresiz kalıp
Tek damla gözyaşı dökmeden
Gülerken ağlamanın
Bu kadar kolay olduğunu..

Bilmezdim,
Tek bir kıvılcıma bakan
Öfkeme rağmen
Bu kadar sabırlı olduğumu..

Bilmezdim,
Ayrılık acısı ile
Gönlümü ezen hüzne rağmen
Hayatın bu kadar
Yaşamaya değer olduğunu..