Doğu Türkistan’da, Filistin’de, Arakan’da, Suriye’de, Irak’ta, Yemen’de Ne acılar yaşandı,
Ne hayatlar, ne umutlar söndü.
Sedneya, Ebu Gureyb, Guantanamo ve Doğu Türkistan zindanlarında yaşanılan işkence ve insanlığın yüz karası yaşanmışlıkları sizler de izliyorsunuz, bizler de izliyoruz. Hepimizin içi burkuldu. Ama sizlerle bizim aramızda bir fark var. 12 Eylül 1980 müdahalesi sonrası Ankara Mamak tutukevinde kalanların pek çoğunun farklı ağırlıkta yaşadığı işkenceyi yaşamış olan bizler, görüntüleri izlerken yaşadıklarımızı adeta tekrar yaşadık.
Mamak’ta işkenceden 179 kişi hayatını kaybetti!
Bu makalemde sizlere Mamak Zindanlarında bir metrekare dahi olmayan zifiri karanlık hücrede tutulduğum sırada sorguya götürülüp getirildiğim “Çin işkencesi” de dahil akla gelmez, insan havsalasının alamayacağı yaşadığım işkencelerden sonra iki görevlinin sürükleyerek getirip attıkları işte o bir metrekare dahi olmayan hücremi “ana kucağı” olarak bulduğumda hislerimi döktüğüm şiirlerimin birkaçını sizlerle paylaşmak geldi içimden!
Buyrunuz;
HÜCREM
Hücremin duvarları Sağdan beş, soldan altı karış
“Çilahane” ile sanki yarış
Hücrem benim ana kucağım
Sana dargın kalmayacağım
Hücrem, sar beni
Ben ölümden geliyorum
Hücrem, seni seviyorum
Hücrem daracık.
Dualarım Allah’a açık
Yakarış Rabbim’e vuslat için
Hem ne yakarış
Gözlerimin yaşı “içime”
Derler ya
Benim kalbime akmış
Mamak 1981
SORGU
Sorguya alınıyorum Allah’ım, artık dayanamıyorum
Al emanetini diye
Yalvarıyorum
Sorguya alınıyorum
Başkaları üşüyor, donuyor
Ben yanıyor, kavruluyorum
Sorguya alınıyorum
Kimsesiz ve yalnız
Ve yalnız Rabbim’e yalvarıyorum
Artık dayanamıyorum
Sorguya alınıyorum
Sanki beni anlayan mı var?
Sanmıyorum
Heyhat
Vatanımda
Dayanılmaz acılar yaşıyorum
Mamak 1981
YAŞIYORUM
Sorgudan geliyorum Yürüyemiyorum
Kollarıma girmiş iki asker
Taşınıyorum
Demek hala yaşıyorum
Sorgudan geliyorum
Yaşıyorum
Sevinsem mi
Üzülsem mi
Bilmiyorum, şükrediyorum
Demir kapı gıcırdıyor
Hücrem beni
İçeri buyur ediyor
Sanki ana kucağı
Sanki baba ocağı
Bugün de yaşıyorum
Şükrediyorum
Yaşadığımı
Secdede hissediyorum
Ruhum ıstırap içinde
Acılarımı hissetmiyorum
Bugün de yaşıyorum, şükrediyorum
Mamak 1981
PARMAKLIKLAR
Demir parmaklıklar Bırakın beni
Uçmak istiyorum
Duvarlar
Taş duvarlar
Çekilin aradan
Gitmek istiyorum
Kapılar
Demir kapılar
Açılın artık
Dayanamıyorum
Yatağım
Ve yorganım
Artık
Güzel rüyalar
Görmek istiyorum
Mamak 1981
“Mamak Zindanlarında Bir Akıncı
Tarihe Notlar”
Vesselam..