Bir şadırvan bir fıskiye
Huzur veren su sesi
Anılarımda yer eden bir el ki;
Sıkıca sarılmış sımsıcak, güvenli,
Bu el Babamın eli!
Ürperirdi tenim, kubbede çınlarken tekbirler
Uyanırdı küçük kalbim
Sarardı benliğimi,
Var oluşta mana bulan, bu uhrevi sesler,
Açılan eller gökyüzüne çevrilmiş
Şimdiye dek kimseden, istemediklerini
ALLAH’INDAN ilk defa ister!
Anlatılmaz bir duygudur;
Âmin… Sesi, hep birlikte!..
Bir ilki yaşamak anlatılmaz ki;
Yıllar sonra ancak anlaşılır
Kalplerde yeşerirken!
Bir Hamd’ü Senâ, bin Tekbir
İnletir gök kubbeyi
Dinle bak, bu sesler tâ o zamandan gelendir!
Bayram sabahlarında açılan o küçük eller
Bize sımsıkı sarılan o büyükler
Anılarımızda yer eden silinmeyen o ilkler
O şadırvan… O sesler…
Aradım bulamadım
Acep şimdi neredeler?..
Atila Altınok
8.9.2016